Er gingen al enige tijd geruchten dat het Zweedse bedrijf geïnteresseerd was in de Nederlandse staalactiviteiten. Eerder leek de onderneming ook al te kijken naar Thyssenkrupp, maar voor de staaltak van dat Duitse concern bleken meer kapers op de kust.

Tata Steel zelf zag vorig jaar nog een fusie van zijn Europese staalactiviteiten met die van Thyssenkrupp stuklopen, door bezwaren van de Europese Commissie. SSAB is overigens niet geïnteresseerd in het zwaar verlieslatende Britse deel van Tata Steel. Daarom is Tata Steel alvast begonnen met een proces om Tata Steel Nederland en Tata Steel UK van elkaar te scheiden.

Zowel de directie als de raad van commissarissen van Tata Steel Nederland stellen in beginsel positief te staan tegenover de gesprekken met de Zweden. Volgens Frits van Wieringen, voorzitter van de ondernemingsraad in Nederland, is SSAB een bedrijf dat „goed aangeschreven” staat. Omdat er volgens hem weinig overlap is in de markten die SSAB en Tata Steel Nederland bedienen, verwacht hij bij deze krachtenbundeling weinig concurrentiebezwaren vanuit Brussel. Ook is hij niet bang dat de Zweden in Nederland meteen veel banen willen gaan schrappen.

Bij de vakbonden wordt voorzichtig gereageerd. FNV-bestuurder Roel Berghuis denkt dat een deal met de Zweden goede kansen biedt. „Het nieuws is nog te vers voor echte conclusies, maar SSAB staat bekend als een gezond, innovatief bedrijf dat graag wil vergroenen.” Dat laatste is volgens hem precies wat IJmuiden nodig heeft. „Dit nieuws klinkt positiever dan de weg die we tot nu toe bewandelden”, vult CNV’er Peter Böeseken aan. Wat SSAB precies voor plannen heeft, is nog onduidelijk.

Tata Steel Nederland telt in totaal 13.000 tot 14.000 medewerkers. Die werken niet allemaal in IJmuiden. Elders in het land heeft het bedrijf ook nog vestigingen. Ook andere Tata-locaties op het Europese vasteland horen bij de Nederlandse tak.

De situatie in de Europese staalindustrie is al langer niet al te rooskleurig en dit jaar komt de coronacrisis daar nog eens bij. Hoewel de wereldwijde vraag naar het materiaal aanhoudend stijgt, daalt de verkoop in Europa. De meeste landen hebben niet zoveel bouwstaal nodig als China of India, omdat ze hun infrastructuur grotendeels hebben gemoderniseerd. Bovendien verplaatsen steeds meer auto- en machinefabrikanten hun fabrieken naar buiten Europa. Daardoor is de afgelopen jaren een enorme overcapaciteit ontstaan, die de concurrentie tussen bedrijven aanwakkert.