De natuur en de eigenschappen van de droefheid naar God en haar gezegende werkingen staan tegenover de droefheid der wereld. De droefheid der wereld werkt de dood, met nog vele daaraan voorafgaande ziekten. Doch de droefheid naar God werkt recht het tegendeel. Men kan eigenlijk niet zeggen dat de droefheid naar God het leven werkt, want dit doet het geloof in Jezus Christus, het levende fundament van alle daaruit voortkomende christelijke plichten.Hierbij is het de plicht van de droefheid naar God de ziel daartoe bekwaam te maken, zodat het geloof daarin geboren wordt. Door de droefheid naar God wordt het hart toebereid om het zaad van het geloof te ontvangen en Gode vruchten voort te brengen.

Deze droefheid is als een stam waarin het tere lootje van het geloof moet worden geënt. Gelijk dit rijsje de stam in zijn natuur verandert, doet ook het geloof als het in een verbrijzelde ziel plaatsvindt en zijn zalige werking door al haar vermogens uitbreidt. Wat eerst verstorven en dood was, wordt nu verkwikt en levend.

Als de bedroefde zondaar genadige vergeving ontvangt in het bloed van Christus, ontstaat er een aangename kalmte in de ziel door de zegepraal van het geloof over de macht der zonde en alle daaruit ontstane droefheid. Vandaar dat van deze droefheid gezegd wordt dat ze een onberouwelijke bekering tot de zaligheid werkt.

A. M. Bohme, hofprediker te Londen (Stichtelijke Schriften, 1722)