Dat heeft de strafkamer van de rechtbank Overijssel (locatie Zwolle) dinsdag geoordeeld.

Daarmee komt er voorlopig een einde aan een beladen zaak die volgens diverse media de diepgewortelde neiging van oudere, witte agenten zou laten zien om zich schuldig te maken aan etnisch profileren.

De Marokkaanse agent kwam met zijn vader en broer naar het politiebureau in Enschede om aangifte te doen van marktplaatsoplichting. Daar kreeg hij het aan de stok met de dienstdoende brigadier, die hem vroeg zich te legitimeren. Na een woordenwisseling kwam de hulpofficier van justitie erbij. Hij verzocht de man eveneens zijn papieren te tonen. Toen hij bleef weigeren, werd hij met enige dwang apart genomen waarna hij een nachtje moest doorbrengen in de cel.

Daarna volgde er een wirwar aan juridische procedures. De Marokkaanse agent deed aangifte, waarna het OM besloot de zaak te seponeren. Voorwaarde daarbij was dat de chef van de politie-eenheid Oost-Nederland zou nagaan of een disciplinaire maatregel geboden was. Die kreeg de 55-jarige agent inderdaad opgelegd, en wel een berisping, maar nadat hij daartegen in beroep was gegaan, draaide de korpschef van de nationale politie de sanctie weer terug.

Uiteindelijk verzocht de diender het gerechtshof Arnhem-Leeuwarden het OM opdracht te geven hem opnieuw voor de rechter te brengen, omdat hij zijn naam gezuiverd wilde zien. In die opdracht slaagde hij met glans. Zo oordeelde de rechtbank dinsdag dat hij terecht gebruikt maakte van zijn bevoegdheid om naar een legitimatiebewijs te vragen. Voor zover er bij de aanhouding sprake was van enige dwang was dat volgens de uitspraak „noodzakelijk, adequaat en proportioneel.” Van mishandeling was daardoor geen sprake. Voor de stelling van de Marokkaanse agent dat zijn broek door de hardhandige aanhouding tot het kruis zou zijn ingescheurd ontbreekt volgens de rechtbank het benodigde bewijs. „Dat de broek is beschadigd komt alleen naar voren in de verklaringen van aangever zelf.”

De agent wilde van zijn oudere collega bovendien een bedrag van ruim 70.000 euro aan schadevergoeding vorderen, maar omdat er op alle fronten vrijspraak volgde, kon de strafkamer zich niet buigen over dat verzoek. Volgens de uitspraak moet de vordering bij de burgerlijke rechter worden aangebracht.

Eerder dit jaar gaven de politie-eenheid Oost-Nederland en die van Amsterdam, waar de Marokkaanse agent werkzaam was, een externe commissie opdracht de gang van zaken nog eens goed tegen het licht te houden. „Als werkgever willen we evalueren hoe we hebben gehandeld en lessen leren voor de toekomst”, lieten beide eenheden dinsdag weten. In een verklaring die zij dinsdag uitgaven wordt ook gesteld dat de zaak louter verliezers kent. „We betreuren zeer hoe dit alles gelopen”, aldus de twee politiechefs.