Het Openbaar Ministerie beschuldigde P. ervan dat hij zijn vrouw op 19 september 2015 heeft gedood, aan boord van hun jacht ‘Lazy Duck’. Het schip lag op dat moment afgemeerd in een baai bij het Colombiaanse eiland Isla Grande. Het paar was al geruime tijd bezig met een wereldreis. Het OM, dat het piratenscenario niet geloofwaardig vond, had acht jaar cel tegen P. geëist. Tijdens het proces heeft de officier van justitie aangegeven dat hij met het bewijs heeft „geworsteld”. Niettemin lag er volgens het OM genoeg om tot een veroordeling wegens doodslag van P. te komen.

De man heeft altijd ontkend. De rechtbank stelde vast dat P. zijn verklaring weliswaar een enkele maal heeft bijgesteld, maar dat hij op essentiële onderdelen consistent is geweest. De rechtbank vond onder meer in forensische sporen bevestiging voor het verhaal van P. Ook acht zij de verklaring van P. op een aantal punten „authentiek”. Een motief is van meet af aan onzichtbaar gebleven, stelde de rechtbank. P. en zijn vrouw hadden een liefdevolle relatie, er was geen enkele aanwijzing voor een conflictsituatie en P. stond bekend als allesbehalve gewelddadig.

Het OM had als verdachte elementen onder meer opgevoerd dat de overvallers slechts een beperkte buit hadden meegenomen en dat zij geen sporen hadden achtergelaten. De rechtbank weerlegde die bezwaren. Een overval loopt niet altijd zoals gepland en veel van de waardevolle spullen aan boord van het jacht waren zwaar, ingebouwd of niet snel te vinden. In het toilet is wél een spoor gevonden dat doet vermoeden dat er anderen op het schip zijn geweest. De rechtbank merkte ook op dat er meerdere overvallen in de regio hebben plaatsgevonden, ook op een zeiljacht. Ook toen was de buit beperkt.

P. en zijn naasten hoorden het vonnis zwijgend en met ingehouden emotie aan.