Chen vermeed hete hangijzers en wenste China zelfs succes met de voorbereidingen voor de Olympische Spelen in 2008. Er was met belangstelling uitgekeken naar de toespraak, omdat Chen had beloofd een „belangrijke verklaring” te zullen afleggen met het oog op verbetering van de betrekkingen met China.

„Taiwan is verheugd over de geleidelijke vooruitgang, hervormingen en vreedzame ontwikkeling van China”, zei Chen. Hij verwees naar een ontmoeting in 1992 in Hongkong, die tijdelijk leidde tot aanzienlijke dooi in de betrekkingen. Chen weidde niet uit, maar gaf geen enkel teken dat hij bereid is in te gaan op de belangrijkste Chinese eis, dat Taiwan erkent dat het een onafscheidelijk deel is van China.

Chen roerde wel de kwestie aan van de 600 Chinese raketten die op Taiwan gericht zouden zijn. Hij herinnerde eraan dat dit aantal jaarlijks met 50 tot 75 exemplaren wordt uitgebreid en pleitte voor „serieuze wapenbeheersing” om de militaire dreiging te verminderen.

Ook verwees Chen naar zijn inspanningen voor een nieuwe grondwet, die in Peking hebben geleid tot vrees voor een nieuwe verankering van de Taiwanese onafhankelijkheid. Chen beperkte zich tot het vermelden van „voortgang in het constitutionele hervormingsproject.”