Vijlbrief richt zich als staatssecretaris van Belastingen vooral op het „verder brengen” van moeilijke dossiers, zoals de CO2-heffing, de gewraakte Baangerelateerde Investeringskorting (BIK) en de reorganisatie van de Belastingdienst. Maar hij kan ook prima „richting geven aan het denken”, zegt hij. „Een bewindspersoon is een macher, die moet zorgen dat er iets gebeurt. Een echte politicus weet welke kant het op moet.”

Naar zijn zeggen geniet de staatssecretaris volop van het werk. Vooral in de Algemene Financiële Beschouwingen, waarbij hij een deel van de fiscale plannen voor volgend jaar tegenover de Kamer moest verdedigen, had hij veel plezier. „Ik heb binnenskamers gezegd: dit is voor mij een hoogtepunt in mijn leven. Ik heb mijn hele werkzame leven daar rondgehuppeld met staatssecretarissen en ministers. Nu kon ik het zelf doen. Echt een feest.”

Hij verwijst naar zijn tijd als topambtenaar op het ministerie van Financiën en als voorzitter van de ambtenarenclub die vergaderingen van de eurogroep (ministers van Financiën van eurolanden) voorbereidt.

Vijlbrief verving, samen met zijn partijgenoot Alexandra van Huffelen, voormalig staatssecretaris Menno Snel. Die stapte op wegens de kinderopvangtoeslagaffaire. Hoewel werd verwacht dat vooral Van Huffelen (Toeslagen) het zwaar zou krijgen, bleken nog veel meer problemen te spelen bij de Belastingdienst, waar Vijlbrief voor verantwoordelijk is.

Vlak na zijn aanstelling kwam naar buiten dat de fiscus ‘zwarte lijsten’ bijhield van burgers die van fraude werden verdacht. Dat terwijl de staatssecretaris bij zijn aantreden de wens uitsprak om de Belastingdienst weer „saai” te maken.