Unilever kent nu nog zowel een Brits als Nederlands onderdeel, maar probeert die structuur te versimpelen door in één van die landen zijn hoofdkwartier te houden. Aanvankelijk leek de keuze na veel gelobby uit Den Haag op Nederland te vallen, maar in 2018 zag Unilever daar vanaf na verzet van Britse aandeelhouders. Daarbij speelde onder andere mee dat de afschaffing van de dividendbelasting in Nederland na felle kritiek niet doorging.

De NRC-redacteur kreeg na een beroep op de Wet openbaarheid bestuur (Wob) inzage in een aantal van de 207 documenten van het ministerie die te maken hebben met de poging om Unilever binnen te halen. Het bidbook, een overzicht van alle voordelen van Nederland als vestigingsplaats, wilde het ministerie echter niet prijsgeven.

Volgens minister Eric Wiebes zou die openbaarmaking Unilever te zeer schaden, doordat bedrijfsgevoelige informatie bekend zou worden. Daarnaast zou de Netherlands Foreign Investment Agency, die Nederland namens de overheid promoot als vestigingsland, te veel van zijn strategie om bedrijven te lokken moeten prijsgeven.

Bij lagere rechtbanken kreeg het ministerie gelijk, maar de hoogste bestuursrechter van Nederland gaat daar niet in mee. Volgens de Raad van State is veel informatie uit het bidbook over Unilever helemaal niet concurrentiegevoelig. Door het document als geheel geheim te houden, heeft het ministerie haar keuze niet specifiek genoeg gemotiveerd. Daarom moet de beslissing over het Wob-verzoek opnieuw worden genomen, waarbij per passage van het bidbook gekeken wordt of het wel of niet mag worden ingezien.