„Formeel moet Elderson daar natuurlijk het belang van de eurozone verdedigen”, erkent Eijffinger, die vrijdag zijn afscheidsrede houdt bij Tilburg University. Maar Elderson kan daar volgens hem door zijn Nederlandse opvattingen toch een verschil maken. Omdat belangrijke beslissingen in Frankfurt altijd genomen worden door de directie en de centralebankpresidenten van de eurolanden, zou Nederland daar in de visie van Eijffinger straks als het ware twee stemmen hebben: die van Elderson en die van de president van De Nederlandsche Bank (DNB) Klaas Knot.

De econoom wijst erop dat de ECB juist bezig is met een herziening van de eigen strategie. „Dat is tien jaar niet gebeurd. Het is heel erg belangrijk dat de discussie bij de ECB nu op de juiste wijze wordt gevoerd, en Elderson kan daarbij optreden al verbinder.” Eijffinger kent Elderson al lang en vindt hem een hele geschikte kandidaat. „Hij is heel breed. Zowel monetair beleid als bankentoezicht beheerst hij goed. Ook heeft hij een prettige persoonlijkheid.”

De topbaan voor Elderson bij de ECB is overigens nog niet helemaal een gelopen race. Elderson heeft het vertrouwen van de Eurogroep. Maar het Europees Parlement, dat al jaren aandringt op meer vrouwen in het ECB-bestuur, zou nog dwars kunnen liggen. Als Elderson wordt benoemd is hij de eerste Nederlander in het ECB-bestuur na Wim Duisenberg. Die werd in 1998 de eerste president van de Europese Centrale Bank en bleef aan tot in 2003.