Het kerkgebouw oogt aan de buitenkant als nieuw. De rechthoekige, blauwgrijze leien liggen strak in het gelid. Zelfs de vrijstaande klokkentoren is voorzien van een nieuwe dakbedekking. Aan de zuidkant zijn vijf rijen van acht zonnepanelen geplaatst. „De oude leien waren licht asbesthoudend en er groeide nogal wat mos op. We waren bang voor lekkage en hebben besloten nieuwe leien te laten leggen”, vertelt Miriam Brunt, secretaris van de commissie van beheer.

Zo is het begonnen. En van het één kwam het ander. Dat zie je als je de kerk binnenkomt. De lichte vloer, die in één stuk doorloopt van de hal naar de kerkzaal, is helemaal vernieuwd. „We hebben gekozen voor lichte kleuren”, zegt Brunt. „Daardoor is het in de kerkzaal veel lichter geworden”. Ze wijst naar de muur en het plafond. De muur, die vóór de verbouwing bestond uit ruw metselwerk waarbij de donkere stenen zichtbaar waren, is nu wit gestuukt. Het plafond is voorzien van lichtgekleurd hout.

Liturgisch centrum

De oude gemetselde kansel is vervangen door een kleine verrijdbare preekstoel, die ook in een lichte kleur gebeitst is. Twee lange tafels die tegen elkaar geschoven kunnen worden, maken ook deel uit van het nieuwe liturgisch centrum. Op de tafels komen het avondmaalstel en een lessenaar te staan. Vanaf deze plaats doet de ouderling van dienst aan het begin van de kerkdienst de afkondigingen.

Nieuw is ook het regiemeubel, dat bedoeld is voor het verzorgen van beeld en geluid. Sinds deze zomer is er beeldverbinding. De beamer brengt de beelden en de tekst rechtstreeks op de gestuukte muur, zodat een scherm en een psalmbord niet meer nodig zijn.

Niet nieuw zijn de twee glas-in-loodramen, die tegen de witte muur goed tot hun recht komen. Ze zijn afkomstig uit het vorige kerkgebouw, aan de Molenstraat, dat tot 1986 dienstdeed. Op het raam aan de rechterkant zijn de uittocht uit Egypte en de wetgeving te zien. Van rechts naar links worden de gestileerde afbeeldingen steeds lichter. Dat geldt ook voor het andere raam dat de ark van Noach verbeeldt. De duif met het takje in zijn snavel is goed herkenbaar. Brunt: „We willen een folder maken met de betekenis van alle onderdelen van deze ramen.”

In de buitenmuur bevindt zich de ingemetselde steen met de naam van de kerk, De Hoeksteen, met twee tekstverwijzingen, naar Psalm 118:22 en Matthéüs 21:42.

De gemeente is nog betrekkelijk jong. Ze is in 1961 geïnstitueerd. In 1965 kwam er een eigen kerk aan de Molenstraat. Het huidige kerkgebouw werd in 1986 opgeleverd.

Diaken Rob Donker, de schakel tussen kerkenraad en commissie van beheer, zegt dat de gemeente voluit in de traditie van de Christelijke Gereformeerde Kerken wil staan. „Er is veel onderlinge verbondenheid. Wij hebben ongeveer 260 leden, van wie een groot deel niet uit Putten afkomstig is. Geboren Puttenaren ervaren die band al vanouds, wij moeten die opbouwen.”

Bijbelweek

De verhouding met de andere kerken in het dorp is goed, zegt Donker. „We hebben het meeste contact met de hervormde gemeente van Putten. Een keer per jaar vindt er kanselruil plaats, terwijl we in de zomervakantie de vakantiebijbelweek samen organiseren. Bij alles wat we doen staat Jezus Christus, de Hoeksteen, centraal.”

Kerk als aula voor rouwdienst

Het christelijke gereformeerde kerkgebouw ”De Hoeksteen” in Putten staat aan de rand van de algemene begraafplaats Schootmanshof aan de Hoflaan. Het lijkt deel uit te maken van de begraafplaats, maar dat is slechts schijn, zegt Miriam Brunt, secretaris van de commissie van beheer van de kerk. „Het kerkgebouw is eigendom van de kerkelijke gemeente, maar we verlenen wel diensten voor begrafenissen.” De kerk wordt gebruikt als aula voor rouwdiensten, zo staat buiten aangegeven, en is daarvoor ook ingericht. In het gebouw bevinden zich een opbaar- en condoléanceruimte en een lift. Door de kerkenraad is een kerkmeester aangesteld voor het contact met de begrafenisondernemers.