„Ik zal in vrede tezamen neerliggen en slapen; want Gij, o Heere, alleen zult mij doen zeker wonen.”

De rechtvaardige heeft echte vrede. Want als hij wakker is, voelt hij zich prima en in de nacht slaapt hij heel ontspannen. Wat wil hij met „daarom in vrede neerliggen” aangeven? „Omdat ik tot mezelf gebracht ben”, zegt hij, „tot mezelf gekomen, niet verscheurd door talloze zorgen, niet tobbend over de dingen van de een en van de ander, niet door de zorgen in de wereld doormidden gesneden of opgeknipt, maar nadenkend over de zaken die mijzelf betreffen en die voor mij van belang zijn en die voor een mens het meest passend zijn; daarom zal ik in vrede neerliggen, omdat U mij, Heere, op een bijzondere wijze in de hoop vastgemaakt hebt.”

Wat hij zegt, is het volgende: „Door mijn hoop op de toekomstige dingen en omdat mijn verwachting op U gericht is, heb ik al mijn hartstochten tot rust gebracht en doen bedaren.” Zoals ook Paulus zegt (2 Korinthe 4:17-18): „Want geen enkele zaak is zo lastig of hij wordt gemakkelijker door de hoop op toekomstige eer van God.” Daarom zegt hij: „In de hoop hebt U mij vastgemaakt.” En dat „op een bijzondere wijze” is geen geringe kwaliteit van ons discipelschap. Wat houdt dat in: „alleen op een bijzondere wijze”? Dat houdt in: „Afgezonderd van de slechten.” „Deze vrede heb ik immers”, zegt hij, „bij U gehad en ik woon apart, omdat ik de slechten ontvlucht.”

Johannes Chrysostomus, priester in Antiochië (”Homiliën”, ca. 390)