De zaak draait om een project voor de kust van Zuid-Sulawesi. Daar wint Boskalis zand voor de uitbreiding van een haven in de stad Makassar. Both ENDS stelt dat het bedrijf visgronden aantast en dat het voor lokale vissers onmogelijk wordt om nog in hun dagelijks levensonderhoud te voorzien.

Both ENDS wilde Boskalis met de rechtszaak dwingen informatie over de risico’s voor het milieu en de plaatselijke gemeenschap te delen. Het zou gaan om rapportages over milieu-effecten die wettelijk verplicht zijn. Ook moet het beursgenoteerde bedrijf wat de actiegroep betreft in gesprek gaan met de vissers in Zuid-Sulawesi. Eerdere verzoeken om met informatie over de brug te komen, zijn volgens Both ENDS op niets uitgelopen.

De rechter wees erop dat het zandwinningsproject wordt uitgevoerd door een Indonesische dochteronderneming van Boskalis. Ook de vergunning voor de werkzaamheden is in Indonesië vergeven, waardoor ook de verplichting om over de effecten voor het milieu te rapporteren daar ligt. Daarom zouden juridische acties tegen het project in het Zuidoost-Aziatische land gevoerd moeten worden tegen de dochteronderneming.

Volgens de rechtbank is het ook twijfelachtig of Both ENDS de aangewezen partij is om vissersgemeenschappen in Zuid-Sulawesi te vertegenwoordigen. In het vonnis staat dat de actiegroep zijn achterban van lokale gemeenschappen in Zuid-Sulawesi niet duidelijk heeft afgebakend. Het zou volgens de rechter daarom logischer zijn als die betroffen groepen zelf, of Indonesische NGO’s, actie ondernemen.