De EU is de grootste handelspartner van China, en China de op één na grootste van de EU. Maar Europese bedrijven krijgen in China niet de kansen die Chinese bedrijven in Europa wél krijgen, klaagt de EU. De beide wereldmachten onderhandelen al jaren over een “investeringsovereenkomst”, met afspraken over een “gelijk speelveld”.

Er zit eindelijk wat schot in die moeizame onderhandelingen, constateren EU-diplomaten. De coronacrisis en de rivaliteit met de Verenigde Staten zouden Peking ertoe aanzetten meer werk te maken van de economische betrekkingen met de EU.

Tegelijkertijd wil Brussel niet koste wat het kost een akkoord, benadrukken deze bronnen. De betrekkingen met China zijn ingewikkeld, werd vorige week nog eens onderstreept door de Europese Kamer van Koophandel en de Europese Rekenkamer. Die eerste berichtte dat bijna de helft van de Europese bedrijven in China politieke druk voelt. En de tweede waarschuwt dat investeringen vanuit China vooral een zaak zijn van staatsbedrijven en Peking uit lijkt op invloed in strategische sectoren in de EU.

Nu Peking meer en meer de spierballen laat rollen is het nog meer zaak dat de EU de gelederen sluit, merkte de Rekenkamer op. Anders wordt Europa uit elkaar gespeeld. Dan zou de EU al helemaal niet toekomen aan grieven als de omgang van China met Hongkong of de Oeigoerse minderheid.