Bijna 30 procent van hen geeft aan geneigd te zijn om te stoppen in de ggz „vanwege de uitgeklede psychiaterrol”. Zo vinden vier op de tien psychiaters de huidige ggz-instellingen te groot geworden om persoonlijke zorg te geven aan patiënten. Verder geeft meer dan 30 procent aan zich emotioneel uitgeput te voelen.

Daarnaast vinden bijna alle psychiaters de wachtlijsten te lang en hebben veel van hen last van de bureaucratie en hoge administratieve druk. Verder zijn er veel klachten over de maatschappelijke problemen die op het bordje van de psychiaters terechtkomen, zoals de behandeling van de zogenoemde verwarde personen. „Psychiaters lijken wel de verantwoordelijkheid te willen nemen voor de zorg van hun patiënten, maar voelen dat er van ze wordt verwacht dat ze ook maatschappelijke problemen oplossen waar ze geen expertise in hebben en ook geen verantwoordelijkheid over kunnen hebben”, aldus het rapport van De Jonge Psychiater.

De deelnemers aan de enquête zijn ook kritisch over de eigen beroepsgroep en voelen zich niet vertegenwoordigd door de grote beroepsverenigingen en „door de psychiaters die nu in de media verschijnen”.

Brancheorganisatie De Nederlandse ggz bevestigt dat de werkdruk steeds groter wordt. „In de geestelijke gezondheidszorg is die trend onmiskenbaar.” De organisatie wijt dat aan diverse factoren, waaronder administratieve eisen die de overheid stelt. „Dit beïnvloedt het werkplezier op een negatieve manier en leidt af van het echte werk, namelijk de patiëntenzorg. Onze professionals moeten meer ruimte en vertrouwen krijgen.”

De Nederlandse ggz schetst een vicieuze cirkel: veel psychiaters die niet tevreden zijn over hun werk bij ggz-instellingen gaan aan de slag als zzp’er, waardoor de werkdruk van psychiaters die wel bij instellingen blijven verder toeneemt. De brancheorganisatie zou graag zien dat ook zelfstandigen blijven meedraaien in weekend- en avonddiensten, waar nu het grootste knelpunt zit. Daarnaast moet de overheid „drastisch snijden in alle administratieve verplichtingen”.