De sergeant–majoor staat terecht voor het overtreden van geweldsinstructies op 27 december in Irak. Door het lossen van een waarschuwingsschot, is een Iraakse burger om het leven gekomen, stelt het OM. O. werd daarvoor op 31 december aangehouden en naar Nederland overgebracht. Na een week te hebben vastgezeten op verdenking van moord of doodslag besloot de onderzoeksrechter dat er onvoldoende gronden waren om O. langer vast te houden.

Knoops betoogde dat het OM zijn cliënt nooit had mogen aanhouden op basis van die zware verdenkingen. Volgens Knoops bestonden hier geen juridische gronden voor, maar gebeurde dit op wens van het OM. Doordat het onderzoek naar het schietincident nog maar net was begonnen, heeft het OM gehandeld in strijd met het zorgvuldigheidsbeginsel.

Ook hekelde Knoops de rol van de Nederlandse overheid. Omdat de familie van het slachtoffer het lichaam meenam om het te begraven, heeft het OM geen onderzoek op het slachtoffer kunnen uitvoeren. Minister Donner van Justitie verbood het OM na advies van zijn collega Bot van Buitenlandse Zaken het lichaam op te graven. Tot begrip van Knoops overigens, maar hij toonde geen begrip voor eenzelfde overheid die „willens en wetens" strafvervolging doorzet, terwijl er twijfels bestaan over oorzaak en gevolg, omdat niet kon worden vastgesteld dat het slachtoffer is gedood door een kogel uit het geweer van O.

Verder voerde Knoops aan dat het OM bij de aanhouding onvoldoende op de hoogte was van de geweldsinstructies die golden voor de Nederlandse militairen in Irak. Mede daardoor is de onderzoeksrechter onjuist en niet volledig ingelicht over de aanhoudingsgronden van O.

Al met al concludeerde Knoops dat de rechten van zijn cliënt zodanig zijn geschaad, dat de rechtbank niet anders kan dan het Openbaar Ministerie niet ontvankelijk te verklaren.