„Meent gij dat Ik gekomen ben om vrede te geven op de aarde? Nee, zeg Ik u, maar veeleer verdeeldheid.”

Vanaf de eerste tijd af waren er oproeren, vervolgingen en er was een vuur van tweedracht op de aarde, dat door het bloed van de martelaren nimmer geblust werd. Maar dikwijls, na enige verflauwing, barstten veel heviger dan in het eerste begin oproeren en vervolgingen los en verspreidde zich alom de vlam. De wreedste oorlogen met uitwendige vijanden, ook van landgenoten onder elkaar, zijn ontstaan wegens de godsdienst, waardoor de waarheid bevestigd werd. Zoals door de Allerhoogste in het paradijs uitgesproken, toen Hij zei (Genesis 3:15): „Ik zal vijandschap zetten tussen u en deze vrouw, tussen uw zaad en haar zaad.”

De vervulling werd ondervonden van de betuiging van de Heere: „Ik ben niet gekomen om vrede op aarde te brengen, maar het zwaard en verdeeldheid” (Matth. 10:34; Lukas 12:51). Verdeeldheid tussen de nauwste bloedverwanten, inzonderheid in tijden van druk en vervolging, wegens het uitkomen voor de belijdenis van de waarheid die uit God is, zodat dat nog waar zal blijken te zijn in verschillende families en huisgezinnen, dat er drie tegen twee en twee tegen drie verdeeld zijn. „Want”, zo zegt de Heere, „Ik ben gekomen om de mens tweedrachtig te maken tegen zijn vader, en de dochter tegen haar moeder, en de schoondochter tegen haar schoonmoeder, en zij zullen vijanden van elkaar worden, die zijn huisgenoten zijn.”

Ds. G. F. Gezelle Meerburg, predikant te Almkerk (”Leerrede over Lukas 12:54-57”, 1838)