Dat blijkt uit schriftelijke vragen die het kamerlid Ormel heeft gesteld aan staatssecretaris Ross van Volksgezondheid.

Volgens Ormel loopt Nederland bij het denken over de behandeling van te vroeg geborenen achter bij het buitenland: „Uit onderzoek in de ons omringende landen is gebleken dat kinderen van 24 weken en soms zelfs van 23 weken overleven. De kans op handicaps is minder groot dan gedacht. Als de buitenlandse cijfers ook in Nederland opgaan, zouden er jaarlijks ongeveer honderd extreem vroeg geboren kinderen die nu geen behandeling krijgen, een aanvaardbaar leven kunnen leiden.”

Als de grens voor behandeling van te vroeg geborenen naar beneden gaat, moet dat volgens Ormel ook consequenties hebben voor de grens waarbinnen een abortus plaats mag vinden.

Het CDA-kamerlid baseert zijn mening en vragen op de oratie van prof. dr. H. van Goudoever aan de Erasmus Universiteit van Rotterdam. Volgens de neonatoloog is het tijd om in Nederland de politieke en maatschappelijke discussie over vroeggeboorten te heropenen. Sinds 1992 is het beleid van ziekenhuizen dat vroeg geboren baby’s van 26 weken en jonger niet naar de intensive care gaan. Zij sterven dan vrij snel na de geboorte.

„Dat beleid klopte toen, maar inmiddels zijn we twaalf jaar verder en komt uit onderzoeken in het buitenland naar voren dat kinderen van 24 en zelfs van 23 weken overleven en dat de kans op handicaps steeds minder groot wordt”, aldus Van Goudoever. In Amerika en Japan behandelen ze volgens de nieuwe hoogleraar alle baby’s die na 23 weken zwangerschap worden geboren. In sommige gevallen worden baby’s behandeld die na 22 weken zijn geboren.

Volgens Van Goudoever zijn er medische hulpmiddelen die ervoor zorgen dat de longen van vroeggeborenen beter ontwikkelen. Aanstaande moeders kunnen ook hormonen slikken die ervoor zorgen dat longen van baby’s sneller rijpen.

Van Goudoever wil overigens niet koste wat het kost kinderen in leven houden die zwaar gehandicapt zijn. Hij wil de behandeling van vroeggeborenen combineren met de nieuwste technologieën. Als daaruit blijkt dat een kind ernstig gehandicapt raakt, kan volgens hem de behandeling alsnog worden gestaakt.

Volgens de hoogleraar heeft een nieuwe grens voor de behandeling van vroeggeboorten consequenties voor „onze ongewoon hoge grens voor abortus.” Van Goudoever: „Het kan niet zo zijn dat in de ene kamer een baby na 24 weken op de intensive care wordt behandeld, terwijl in een kamer verderop een kind van dezelfde leeftijd wordt geaborteerd.”

Deze zomer is er in Den Haag ook een korte discussie geweest over verlaging van de abortustermijn. Op vragen van ChristenUnie-fractievoorzitter Rouvoet antwoordde staatssecretaris Ross dat de abortusklinieken de grens waarop ze abortussen plegen hadden verlaagd naar 21 weken. Dit vanwege de vorderingen in de techniek om vroeggeborenen in leven te houden.

Abortusarts Willems verklaarde daarop voor de televisie dat er van een verschuiving geen sprake was. Op nadere vragen van Rouvoet bevestigde Ross dat. Volgens haar was ze in eerste instantie verkeerd begrepen.