Net als in andere landen, blijkt de ene groep mensen kwetsbaarder dan de andere. In de Verenigde Staten was dat al opgevallen. Daar eiste het virus vooral slachtoffers onder Afro-Amerikanen. In Israël slaat het virus hard toe in de regio rond Tel Aviv.

Een van de meest kwetsbare groepen zijn asielzoekers. In Israël wonen ongeveer 37.000 Eritreeërs en Soedanezen. Ongeveer de helft woont in het zuiden van Tel Aviv.

Nu heeft Israël zich ooit verplicht om te onderzoeken of een asielzoeker in aanmerking komt voor een vluchtelingenstatus. Zo’n status zou hem residentierecht geven, inclusief allerlei sociale voorzieningen.

Maar in de praktijk gebeurde die toekenning niet of nauwelijks. Sterker nog, rechtse politici gebruiken voor asielzoekers de vernederende term „infiltranten”. Ze gaan ervan uit dat die komen om er economisch beter van te worden en doen net alsof oorlog of wrede regimes in de landen van herkomst geen reden kunnen zijn voor vertrek.

Toegegeven, voor de bewoners van het zuidelijk deel van Tel Aviv is de komst van duizenden asielzoekers een last. Jammer voor hen is ook dat opeenvolgende regeringen onder Likoed voorstellen hebben verworpen om asielzoekers over het land te verspreiden.

Positief is dat het ministerie van Gezondheid alle asielzoekers de kans geeft een coronatest te ondergaan. Wie besmet is, krijgt een medische behandeling, ongeacht of iemand legaal of illegaal in het land is. Wie in quarantaine moet en daarvoor niet thuis terecht kan, die mag op kosten van de staat naar een zogenaamd coronahotel.

Shira Abbo is de zegsvrouw van de in Tel Aviv gevestigde organisatie ”Hotline voor vluchtelingen en migranten”. Ze vertelt dat sinds maart de coronavoorschriften van de overheid zijn vertaald, zodat iedereen ze kan begrijpen. Mensen hebben elkaar ook geholpen om eten te krijgen.

Wat ook enorm geholpen heeft is dat het Hooggerechtshof besloot de „depositiewet” buiten werking te stellen. Die wet bepaalde dat werkgevers eenvijfde deel van wat asielzoekers verdienen, opzij moesten zetten. Ze zouden dat bedrag pas weer terugkrijgen bij vertrek. De gedachte erachter was dat asielzoekers daardoor sneller hun biezen zouden pakken. Maar de hoogste rechter besloot in april dat de buitenlandse mannen en vrouwen al hun verdiende geld direct in handen krijgen. Doordat velen hun baan verloren, raakten asielzoekers in financiële nood en hadden ze hun geld hard nodig. „Die uitspraak van de rechter was een reddingsboei voor de gemeenschap”, zegt Abbo. „Maar de meest kwetsbare mensen waren degenen die geen baan hadden en dus ook geen geld om te sparen.”

Ook dominee Jeremiah Diaro, die in het zuiden van Tel Aviv diensten verzorgt voor uit Afrika afkomstige christenen, maakt zich zorgen.

Voordat bezoekers de kerkzaal betreden, wordt hun temperatuur opgemeten. „We zijn nog geen gevallen van corona tegengekomen.” Maar gemakkelijk is het niet voor deze groep, benadrukt Diaro. „De meesten hebben geen ziektekostenverzekering en zitten zonder werk. Of ze raakten hun huis kwijt doordat ze de huur niet meer konden betalen.”