Voor de gebruiker verandert er niet zoveel, de app zal er hetzelfde uitzien, maar onder de motorkap werkt hij anders. De technologie van Apple en Google biedt iets meer privacy, maar geeft virusonderzoekers minder informatie. Groot-Brittannië volgt het voorbeeld van landen als Duitsland, Italië en Denemarken.

Elke gebruiker van zo’n corona-app krijgt een unieke code. Als iemand op pad is, maakt zijn of haar telefoon via bluetooth contact met de telefoons van anderen. Na dat contact wordt de code van de ander bewaard. Als iemand het coronavirus blijkt te hebben, krijgen de anderen een waarschuwing dat ze wellicht besmet zijn en dat ze zich kunnen laten testen.

Groot-Brittannië wilde die contacten centraal bijhouden, maar dan kunnen overheden en hackers achterhalen wie met wie contact heeft gehad. Apple en Google bewaren dat contact op de telefoon zelf. Als iemand het coronavirus heeft, krijgen alle andere telefoons de opdracht om te zoeken naar de code van die patiënt. Als die wordt gevonden, volgt de waarschuwing. Maar wie de patiënt is en waar het contact is geweest, is dan niet te achterhalen.