Werk van haar is onder meer opgenomen in de collecties van het Rijksmuseum en het Stedelijk Museum in Amsterdam, in Boijmans Van Beuningen in Rotterdam en in het Kunstmuseum in Den Haag, waar ze herhaaldelijk exposeerde.

„Helena van der Kraan behoort tot de grootste fotografen die Nederland sinds de jaren zeventig heeft gekend. Haar oeuvre strekt zich uit over vijftig jaar en wordt gekenmerkt door een ingetogen vorm van visuele poëzie. Haar onnadrukkelijke, subtiele stijl van vastleggen wordt in fotografenkringen hogelijk gewaardeerd”, aldus conservator Wim van Sinderen van het Fotomuseum.

Bij het grote publiek viel ze met name recent op door een boek en een tentoonstelling over oude teddyberen „die zij vastlegde zoals zij ook mensen portretteerde”. De expositie in het Fotomuseum van Den Haag van de berenfoto ’s opende op 1 juni en duurt tot 1 november.

Helena van der Kraan werd in 1940 in Praag geboren als Helena Jirina Maazel. Vlak na de opstand in 1968 in het voormalige Tsjecho-Slowakije kwam ze naar Nederland, waar ze beeldhouwer en graficus Axel van der Kraan ontmoette en met wie ze door het leven zou gaan. Samen maakten ze onder meer installaties en sculpturen, maar Helena koos meer en meer voor de fotografie.