Tijdens de missie in Irak die duurde van 2014 tot en met 2018 is haar ministerie „terughoudend” geweest met de informatie aan de Kamer. „In de toekomst gaan we dat anders doen”, beloofde ze. De bewindsvrouw wil ook afspraken met bondgenoten maken over het delen van informatie bij toekomstige missies.

De Kamer is onjuist en onvolledig geïnformeerd door het ministerie over de aanval uit juni 2015. Een deel van de Kamer heeft daarom eerder het vertrouwen in haar opgezegd. Bijleveld zegt steeds „binnen wat mogelijk is” zo open mogelijk te zijn geweest. „Ik geef u antwoorden, ook als het mij niet uitkomt.”

Kamerleden zijn verbaasd dat de minister onderzoeksrapporten over de aanval niet mocht delen van de Amerikanen, terwijl NOS en NRC die wel kregen na een Amerikaanse Wob-procedure. Bijleveld heeft naar eigen zeggen haar Amerikaanse collega gevraagd de rapporten aan de Kamer te mogen geven, maar kreeg nul op het rekest. „Dat moet anders”, zei de minister in inmiddels het vierde debat over de kwestie.

Salima Belhaj van coalitiepartner D66 is blij dat de minister „de hand in eigen boezem steekt”. Ze zou wel willen dat Bijleveld erkent dat er in 2015 onverantwoorde aannames werden gedaan over burgerslachtoffers, omdat niet bekend was hoeveel explosieven in de fabriek lagen. „Dat zouden we nooit meer op die manier moeten doen.”

Ook stoort het Belhaj dat Bijleveld zegt dat alle procedures zorgvuldig zijn doorlopen omdat zij geen inzage heeft in de inlichtingen waar de Amerikanen zich op baseerden.

De felste kritiek aan het adres van Bijleveld, kwam uit de hoek van de SP. Kamerlid Sadet Karabulut vindt de uitleg van Bijleveld „niet geloofwaardig”. Ze vroeg zich hardop af „of de minister de waarheid niet wil weten”.