Yudhoyono wilde de overwinning nog niet opeisen, maar zei wel dat hij dankbaar is „jegens Allah en de mensen van Indonesië die mij deze steun hebben gegeven.” Hij zei ook de regering van Megawati dankbaar te zijn dat zij „dit soort democratie” tot stand heeft gebracht. Het is voor het eerst dat in Indonesië directe presidentsverkiezingen worden gehouden - een grote stap op de weg naar democratie die na de val van Suharto in 1998 werd ingeslagen.

Yudhoyono, die de eerste ronde won maar geen absolute meerderheid haalde, zei dat hij nu van plan is zijn aanhang te consolideren en na te denken over stappen „om mijn kamp te verzoenen met het kamp van Megawati.”

De voorspelde uitslag is afkomstig van het Nationaal Democratisch Instituut (NDI), een internationale afdeling van de Amerikaanse Democratische Partij. Dat heeft een half miljoen stemmen geteld die in 2500 geselecteerde stembureaus zijn uitgebracht. Met deze zogenaamde ”quick count”-methode heeft het instituut al vele uitslagen juist voorspeld, waaronder die van de Indonesische parlementsverkiezingen in april en de eerste ronde van de presidentsverkiezingen in juli.

„We staan voor een nieuw tijdperk, de volgende president is Susilo Bangbang Yudhoyono, met een fikse voorsprong”, zei Rizal Mallarangeng van het Instituut voor Sociale en Economische Onderzoekseducatie en Informatie, de Indonesische partner van het NDI. Volgens het instituut zal er weinig meer aan de voorspelde uitslag veranderen en is het uitgesloten dat Megawati nog kan winnen.

Ook de officiële cijfers, op grond van 7,4 miljoen van de uitgebrachte stemmen, gaven Yudhoyono een grote voorsprong: 58,6 procent tegen 41,3 procent voor Megawati.

Van de afgelegen oerwouden in Papoea tot de torenflats van de hoofdstad Jakarta konden circa 153 miljoen kiesgerechtigden een keuze maken tussen de president en haar voormalige bewindsman. De autoriteiten hadden uit angst voor aanslagen door moslimextremisten meer dan 200.000 veiligheidsfunctionarissen ingezet. Elf dagen geleden kwamen door een ontploffing met een autobom bij de Australische ambassade in Jakarta negen personen om.

Voorzover bekend zijn de verkiezingen echter zonder incidenten verlopen. Vanuit Jakarta meldde de leider van de Europese waarnemerscommissie, Glyn Ford, „absoluut geen problemen.”

De tweede en beslissende stemronde was het voorlopige sluitstuk van de gang naar democratie die Indonesië sinds de val van dictator Soeharto in 1998 maakt. Het was de eerste keer dat het grootste moslimland ter wereld rechtstreeks een president kon kiezen. In de eerste ronde begin juli deden vijf kandidaten mee, met Yudhoyono (33,6 procent) en Megawati (26,6 procent) als de winnaars.

Zowel Megawati als Yudhoyono onderhoudt banden met het corrupte zakenleven en de politieke en militaire elite van Indonesië en hun standpunten ontlopen elkaar niet veel. Volgens opiniepeilingen ging het bij een keuze vooral om de persoonlijkheid van de twee kandidaten. Zij gaven Yudhoyono van tevoren al een marge van 20 procentpunten boven Megawati, de dochter van Indonesië’s eerste president Sukarno.

Zowel Megawati als Yudhoyono is praktiserend moslim, maar vindt dat de staat seculier moet zijn. Beiden hebben beloofd het terrorisme aan te pakken, maar Yudhoyono, die een officiersopleiding heeft gevolgd in de VS, wordt op dit punt door Washington meer vertrouwd dan Megawati.

Yudhoyono (55) zegt dat zijn prioriteiten zijn om vaart in de economie te brengen, af te rekenen met omkooppraktijken en banen te scheppen voor de 210 miljoen Indonesiërs. Vooral op de laatste twee punten heeft de 57-jarige Megawati, die in 2001 in de plaats kwam van de afgezette president Abdurrahman Wahid, onder wie zij als vice-president diende, volgens velen gefaald. Megawati krijgt krediet voor het feit dat zij na de roerige jaren onder Wahid politieke en economische stabiliteit heeft gebracht. De armen, die Megawati aan het begin van haar politieke carrière massaal steunden, hebben daar echter weinig profijt van gehad. En sinds haar aantreden als president kiest Megawati volgens haar critici steeds vaker de kant van het zakenleven en de militaire elite. Haar wordt nu zelfs ongevoeligheid verweten ten aanzien van de noden van de armen.

Yudhoyono bekleedde onder Suharto een hoge post in het leger en was tot zijn vertrek als minister de naaste medewerker van Megawati in het huidige kabinet. Hij is er echter in geslaagd tot beide presidenten afstand te scheppen en wordt nu gezien als een krachtige, eerlijke en onafhankelijke leider.