Volgens de ontwerptekst moet Iran afzien van alle activiteiten op het gebied van uraniumverrijking, maar heeft tegelijkertijd ieder land recht op het gebruik van kernenergie voor stroomopwekking, waarvoor ook (licht) verrijkt uranium nodig is.

De dubbelzinnigheid in de tekst geeft genoeg ruimte voor nieuwe confrontaties tussen Iran en de Verenigde Staten. Washington is ervan overtuigd dat Iran een geheim kernwapenprogramma heeft en dringt al maanden aan op maatregelen. Iran heeft van meet af aan gezegd dat het alleen kernenergie gebruikt voor vreedzame doeleinden.

De Iraanse onderhandelaar in Wenen, Hossein Mousavian, reageerde verheugd op de tekst. „Voor ons is de erkenning dat Iran het recht heeft om technologie voor niet-militair gebruik te hebben het belangrijkst”, verklaarde hij.

Volgens het non-proliferatieverdrag -waar Iran ondertekenaar van is- geldt er geen verbod op uraniumverrijking. Iran houdt zich momenteel echter vrijwillig aan een toezegging om geen uranium te verrijken en zal dat volgens Mousavian in ieder geval tot november blijven doen, wanneer het IAEA opnieuw vergadert. Hij voegde daaraan toe dat „degenen die de besluiten nemen in Teheran” binnenkort zullen beslissen of het land zich daarna nog aan de toezegging zal houden. In de ontwerpresolutie staat dat het IAEA in november vaststelt of er meer stappen genomen moeten worden tegen Iran.

De Verenigde Staten moesten volgens ingewijde diplomaten het onderspit delven tegenover een eensgezind nee van de Europese onderhandelaars. Zij waren faliekant tegen een Amerikaans voorstel om Iran het recht te ontnemen om uranium te verrijken voor stroomopwekking en een deadline van 31 oktober te stellen. Daarna wilden de VS de kwestie zo nodig doorsturen naar de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties.