De organisatorische tweedeling in de gezondheidszorg tussen cure en care heeft ertoe bijgedragen dat verpleeghuizen en thuiszorg te lang een blinde vlek zijn geweest in de coronacrisis. Dat stelt Verenso, de vereniging van specialisten in de ouderengeneeskunde. „We hadden die schotten tussen cure (genezen) en care (verzorgen) allang moeten opheffen”, zegt Verenso-voorzitter Nienke Nieuwenhuizen in De Telegraaf. „Deze crisis heeft nog duidelijker gemaakt dat het zo niet werkt. Er is één samenleving. Mensen zijn mensen. Zij komen overal, en het coronavirus helemaal.”

Verenso, beroepsvereniging V&VN en Actiz, de koepel voor verpleeghuizen, richtten zich tot het RIVM en kabinet. Volgens Nieuwenhuizen kwam er daarna aandacht voor de verpleegzorg. „Er was een blinde vlek voor de verpleegzorg, omdat alle acute zorg rond ziekenhuizen is georganiseerd. Dat is niet bewust, maar een gevolg van de manier waarop we het hebben opgetuigd. Het is moeilijk om op de intensive care iemand van twintig te verliezen. Maar in verpleeghuizen heeft personeel vaak maanden of jaren een band opgebouwd met bewoners. Als dan ineens het virus om zich heen slaat, is dat heel pijnlijk”, zegt Nieuwenhuizen. Uit recente cijfers valt af te leiden dat er op een totaal van 115.000 bewoners ten minste 6000 besmet zijn met Covid-19. Als de coronacrisis voorbij is, komt wat Verenso betreft de structuur van de gezondheidszorg ter discussie.