Al–Yawar bezoekt de landen die fors bijdragen aan de stabilisatiemacht in zijn land (Polen, Italië, Nederland) en een land dat dat niet doet (Duitsland), maar dat eventueel wel financieel wil bijdragen aan de wederopbouw van Irak.

In Frankrijk was al–Yawar niet welkom wegens de crisis rond de twee gegijzelde Franse journalisten. Het bezoek van de in Franse ogen pro–Amerikaanse al–Yawar lag te gevoelig in Parijs. Al–Yawar zegde daarop een gepland bezoek aan het Europees Parlement in Straatsburg af.

Als al–Yawar donderdag in Den Haag is, is minister Kamp van Defensie de eerste die hij met een bezoek vereert. De Iraakse president zal Kamp ongetwijfeld bedanken voor de militaire bijdrage van 1350 man van Nederland aan de stabilisatiemacht in het zuiden van Irak.

Daarna heeft al–Yawar een werklunch met vice–premier Zalm, die de zieke premier Balkenende vervangt, en minister Bot van Buitenlandse Zaken. Vrijdagochtend spreekt de Iraakse delegatie met minister Brinkhorst van Economische Zaken. Het Nederlands bedrijfsleven is wegens de onrust in Irak nog altijd zeer huiverig om te investeren in het land. Irak heeft, met een geschatte buitenlandse schuld van 120 miljard dollar, buitenlandse investeerders hard nodig voor economische vooruitgang.

Het Nederlands kabinet zal in de contacten met de Irakezen spreken namens de Europese Unie. Minister Bot van Buitenlandse Zaken sprak twee weken geleden in Bagdad al met al–Yawar, de Iraakse premier Allawi en de minister van Buitenlandse Zaken. De EU wil bijdragen aan de wederopbouw en stabilisering van Irak.

De Irakezen toonden zich tijdens het bezoek van zeer geïnteresseerd in samenwerking. De EU wil ook helpen met het organiseren van de verkiezingen in Irak in januari en met het trainen van politie, grenswachten en douane.

Tijdens zijn Europa–reis bezocht Al–Yawar dinsdag Brussel, waar hij sprak met NAVO–secretaris–generaal De Hoop Scheffer en met EU–gezant voor het buitenlands beleid, Solana. Eerder dinsdag zei hij tijdens een bezoek aan Polen dat het democratiseringsproces in zijn land tien tot vijftien jaar in beslag zal nemen.

Al–Yawar zei dat democratie niet te koop is en dat hij vastbesloten is het democratiseringsproces voort te zetten. Verder liet hij weten dat 68 procent van de Irakezen de huidige interim–regering steunt.

Toen hij eind juni benoemd werd, was sjeik al–Yawar niet de eerste voorkeur van de Amerikanen. Die hadden liever Adnan Pachachi gezien als opvolger van Saddam Hussein.

Direct bij zijn benoeming liet al–Yawar merken niet kritiekloos tegenover de VS te staan. „De veiligheidheidssituatie in Irak is voor 100 procent de schuld van de VS. Zij bezetten het land, ontmantelden de veiligheidsdiensten en hielden de grenzen maandenlang open zodat iedereen erin kon zonder visum of paspoort", zei al–Yawar toen. Ook drong hij aan op „volledige en complete" soevereiniteit voor zijn land.

Ondanks zijn kritiek staat hij toch ook bekend om zijn banden met Washington. Hij verwerpt het geweld tegen de coalitietroepen. De nieuwe president studeerde in de VS aan de Georgetown University in Washington. Daarvoor studeerde hij aan de Petroleum and Minerals University in Saoedi–Arabië. In dat land leidde Al–Yawar later jarenlang een telecombedrijf.

Sjeik al–Yawar is afkomstig uit de noordelijke stad Mosul en toont zijn tribale trots door gekleed te gaan in een wit traditioneel gewaad. Hij wordt alom gezien als iemand die eenheid in Irak kan smeden. Hij onderhoudt goede contacten met zowel de soennitische, sjiitische als de Koerdische gemeenschap. Zelf is al–Yawar een vooraanstaand lid van de Shammar–stam, een van de grootste in het Golfgebied, waartoe ook veel sjiitische clans behoren.