Toch zal ChristenUnie-leider Rouvoet voorheen niet hebben vermoed dat hij nog eens ingeschakeld zou worden voor… een huwelijksaanzoek. Het overkwam hem enkele weken geleden. Een jonge ChristenUnie-fan riep zijn hulp in bij de klus. Rouvoet stemde al gauw toe, maar je kunt als politicus je neus natuurlijk flink stoten als zulke kwesties verkeerd lopen.

Enfin, op de tweede dag na het zomerreces zat op de publieke tribune van de plenaire zaal de jonge partijganger en zijn nietsvermoedende vriendin. Als een naar eigen zeggen „volleerd huwelijksbemiddelaar” haalde Rouvoet hen daar op en loodste hen naar de zogeheten Stadhouderskamer, een chique, stille achterafkamer vlak bij de oude vergaderzaal.

Daarna trok hij zich even terug om de jongen zijn moment te gunnen. Toen hij terugkwam, klonk het opgewekt: „Ze heeft ja gezegd.” Een hele opluchting, natuurlijk ook voor Rouvoet. De ChristenUnie-leider was de eerste om hen te feliciteren.

„Je moet als kamerlid ook van alle markten thuis zijn”, verzucht Rouvoet op zijn weblog. „Zelfs van de huwelijksmarkt!”

Zwart Ambtenaren mogen dan bekendstaan als aartsluie droogstoppels, in werkelijkheid blijkt dat nogal eens een vertekend beeld te zijn. Neem de rijksambtenaren van GroenLinks die zich verenigd hebben in het Ambtonetwerk. In plaats dat ze na werktijd als een speer naar huis gaan om daar met de pantoffels op tafel het verdere van de dag door te brengen, breken ze zich op vaste tijden het hoofd over de inrichting van de samenleving. Dat heeft zelfs geresulteerd in een boek, ”Verhalen uit het vooronder”, dat recent bij Sdu is verschenen. ”Ambtenaren over de overheid”, luidt de ondertitel.

De VVD in de Tweede Kamer vindt dat maar niks. Volgens de liberalen behoren ambtenaren neutraal te zijn en moeten ze zich verre houden van partijpolitiek gedoe. Daarmee lijkt de VVD een punt te hebben. Het Ambtonetwerk en al helemaal het genoemde boek wekken op zijn minst de indruk van politieke kuiperijen.

Wie daar de vinger bij legt, moet er echter voor zorgen zelf van onbesproken gedrag te zijn. En dat is de VVD niet. In antwoord op vragen gaf minister Remkes van Binnenlandse Zaken zijn partijgenoten lik op stuk. Ze bleken zelf ook zo’n ambtelijk netwerk te hebben met de naam Publiek Liberaal! Anders gezegd: de blauwe pot verweet de rode ketel dat hij zwart zag.

Geheugen Van de een wordt soms gezegd dat hij een geheugen heeft als een olifant, van een ander dat hij een geheugen heeft als een zeef. De uitdrukkingen spreken uiteraard voor zich. Vorige week dienden zich twee personen aan waarop deze gezegdes van toepassing zijn, het PvdA-kamerlid Van Heemst en oud-premier en PvdA’er Kok.

Beiden verschenen voor de tijdelijke commissie infrastructuurprojecten. Die voelde hen aan de tand over besprekingen binnen hun partij over het tracé van de hogesnelheidslijn-zuid. De PvdA-fractie stond een andere variant voor dan het kabinet. Daar moest dus over worden gepraat.

Van Heemst herinnerde zich een uiterst vergramde Kok die hem woedend toesnauwde dat hij naar de Koningin zou stappen als de PvdA niet zou instemmen met de variant die het kabinet voor ogen had. Van Heemst grapte nog dat hij dan wel een stukje gezellig zou meelopen, maar dat baatte niet. De Tweede-Kamerfractie koos daarom maar eieren voor haar geld en schaarde zich achter de regering.

Oud-premier Kok werd een dag na het verhoor van Van Heemst door de commissie herinnerd aan dit gesprek. Aanvankelijk stond hem geen scherp beeld van de ontmoeting voor ogen. Na wat doorvragen, ontkende hij zelfs glashard dat hij de fractie had gedreigd met een kabinetscrisis. „Onzin”, aldus Kok. Zo bleef onduidelijk wat er precies is gebeurd.

Bijbelkennis Bijbelkennis is niet de sterkste kant van de meeste politici. Toen enkele maanden voor zijn verkiezing tot presidentskandidaat van de Democraten aan John Kerry werd gevraagd wie zijn favoriete persoon uit de Bijbel was, antwoordde hij: Job uit het Nieuwe Testament.

Nederland heeft sinds vorige week een eigen Kerry. Het is de partijvoorzitter van het CDA, Van Bijsterveldt. Tijdens een partijconferentie over de vraag of religie splijtend of bindend is, hield ze vrijdag een gewaagd betoog. Ze zei dat geestelijke en politieke moslimleiders in ons land meer afstand moeten nemen van verschijnselen die niet sporen met de democratische rechtsstaat, zoals eerwraak, discriminatie van vrouwen en terreur.

Voordat ze tot die uitspraak kwam, betrok Van Bijsterveldt de stelling dat dwang indruist tegen de essentie van religie. Om die these te onderbouwen, nam de partijvoorzitter haar toevlucht tot de Bijbel. „Niet door geweld, maar door Mijn Geest zal het geschieden, leert ons het Nieuwe Testament”, zo hield ze de aanwezigen voor.

De bewuste tekst staat echter sinds mensenheugenis niet in het Nieuwe, maar in het Oude Testament. In Zacharia 4:6b staat: „Niet door kracht, noch door geweld, maar door Mijn Geest zal het geschieden, zegt de Heere der heirscharen.”

Zou een cursus bijbelkennis voor politici soelaas bieden?

Agenda De Tweede Kamer debatteert morgen onder andere over de beloning van topambtenaren op het ministerie van Onderwijs. Woensdag rondt de Kamer het debat af over de initiatiefwet van GroenLinks om de rechter de bevoegdheid te geven wetten aan de Grondwet te toetsen.