Dat bleek volgens Europees commissaris David Byrne en minister Hoogervorst van Volksgezondheid tijdens de informele raad van de ministers van Volksgezondheid vrijdag in Noordwijk.

Als voorbeeld noemde Hoogervorst de ontwikkeling van een nieuwe arbeidstijdenrichtlijn, nadat het Europees Hof had besloten dat mensen zoals artsen en brandweerlieden moeten worden doorbetaald als ze op hun werk slapen en beschikbaar moeten zijn. De nieuwe richtlijn heeft immense gevolgen voor de salariskosten in de zorgsector, maar de zorgministers werden er niet bij betrokken.

De zorgministers moeten vooral in eigen land terrein veroveren op onder anderen hun collega’s van Financiën, maar ook de andere ministers zodra hun werk de gezondheidszorg raakt, stelde Byrne na afloop van de tweedaagse bijeenkomst in Noordwijk.

De commissaris, die in november de fakkel overdraagt aan de Cyprioot Markos Kyprianou, heeft zich daar zelf in zijn periode heel hard voor gemaakt. Zo slaagde hij er uiteindelijk in om het monopolie op de gekkekoeienziekte bij de landbouwministers weg te slepen en de zorgcollega’s daar onder Iers voorzitterschap over te laten vergaderen.

Ook de vergadering in Noordwijk was een overwinning. Want het was voor het eerst dat de ministers van Volksgezondheid formeel om de tafel zaten om met elkaar te praten over de toekomst van de zorg, de vergrijzing en de betaalbaarheid van de zorg. Samen spraken ze af vooral meer van elkaar te leren, ervaringen uit te wisselen en meer op te letten wat hun collega’s op andere terreinen doen.

Concrete afspraken over bijvoorbeeld de invoering van Europese kwaliteitseisen voor artsen werden er nog niet gemaakt. De schaduwconferentie van mensen uit de zorgsector had daar eerder deze week om gevraagd. Maar dergelijke onderwerpen zijn vooruitgeschoven naar de formele vergadering in december. De ministers zijn het wel eens dat de rol van de patiënt en preventie belangrijk zijn, zoals de patiënten, artsen en industrie van de schaduwconferentie stelden.

Voor Hoogervorst was het vooral prettig om te concluderen dat elk land bezig is met de hervorming van het zorgstelsel en de manier waarop mensen verzekerd zijn. Niemand doet het hetzelfde, maar iedereen werkt bijvoorbeeld aan vormen van eigen bijdragen. Elk land wil ouderen zo lang mogelijk zelfstandig laten leven. Elk land wil de zorg efficiënter maken.

Elk land wil dat burgers zelf meer verantwoordelijkheid nemen voor hun eigen gezondheidszorg, door eigen bijdragen. De landen willen de deelname van ouderen aan het arbeidsproces vergroten, want iedereen maakt zich zorgen over de scheefgroei tussen het aantal werkenden en niet-werkenden door de vergrijzing.

Gezondheid is rijkdom, voegde David Byrne toe. „Wie investeert in volksgezondheid en preventie, verdient dat terug. Onder meer door een bevolking die langer gezond en actief kan blijven en daarmee een bijdrage kan leveren aan de samenleving.”