Ondanks grote publieke steun voor verlenging van het verbod heeft de Amerikaanse volksvertegenwoordiging ervoor gekozen de verkoop weer vrij te geven. Volgens verscheidene Amerikaanse media is dat vooral de verdienste van de invloedrijke wapenlobby, National Rifle Association.

Veel politiekorpsen hebben juist gepleit voor een langduriger verkoopverbod, mede omdat elk jaar tientallen agenten door semi–automatische wapens worden gedood.

President Bush heeft zich niet echt sterk gemaakt voor een verlenging. Hij heeft gezegd een nieuwe wet te zullen tekenen als het Congres dat wil, maar hij zette zich niet om een nieuw wetsvoorstel geregeld te krijgen. Het recht op wapenbezit is een gevoelig thema bij de Republikeinse achterban van Bush.

De Democratische presidentskandidaat John Kerry toonde zich overigens ook maar een lauw voorstander van een hernieuwd verkoopverbod. Hoewel juist zijn partij ijverde voor verlenging van het verkoopverbod, repte Kerry de afgelopen weken veelvuldig van zijn liefde voor jacht en zijn overtuiging dat de Amerikanen het recht moeten behouden wapens te bezitten.

De federale wet tegen bepaalde semi–automatische wapens kwam er vooral door de inzet van de Democratische senator Dianne Feinstein. Zij verzamelde medestanders voor een verkoopverbod na een serie gewelddadige incidenten in 1993 in onder meer San Francisco. Nu zijn de Democraten aanmerkelijk minder te porren voor strengere wapenregels omdat ze in dit verkiezingsjaar geen potentiële kiezers willen afschrikken.

De wet kende overigens nogal wat lacunes. Zo konden de eigenaren van ongeveer 1,5 miljoen semi–automatische wapens deze houden omdat ze al waren gekocht voordat het verkoopverbod van kracht werd. Bovendien konden formeel verboden wapens na relatief kleine modificaties toch legaal worden. De wapenindustrie speelde handig in op de wet door na 1994 op grote schaal semi–automatische wapens te produceren die niet onder de specificaties van de wet vielen en dus verkocht mochten worden.