Er gloort echter misschien onverwachte hoop. Als het aan de Israëlische premier Benjamin Netanyahu ligt, komt er een noodkabinet van nationale eenheid. Die voorlopige regering –voor bepaalde tijd– moet er volgens hem zo snel mogelijk komen om de strijd tegen het coronavirus beter gecoördineerd aan te gaan. De Likudleider deed zijn oproep donderdag.

„Wat we nodig hebben, is nationale verantwoordelijkheid om het leven van tienduizenden te redden” , zei Netanyahu op een bijeenkomst met verslaggevers. Op dit moment is het volgens hem zaak politieke verschillen opzij te zetten en alleen te denken aan het welzijn van de staat Israël en aan de gezondheid van de burgers.

Oppositieleider Benny Gantz van de Blauw-Witpartij heeft het voorstel van Netanyahu serieus in beraad. Hij beloofde donderdag dat hij zo snel mogelijk met zijn partners van het centrumlinkse kamp zal overleggen of zij achter het idee van de vorming van een noodkabinet staan. Ook Gantz benadrukte dat het welzijn van de bevolking op dit moment prioriteit moet hebben boven politieke en persoonlijke meningsverschillen.

De verzoenende toon van beide leiders staat in scherp contrast met de ronduit vijandige houding die zij tijdens de verkiezingscampagnes van het afgelopen jaar ten opzichte van elkaar aannamen. Die dreigde ook nu weer de snelle vorming van een regering te dwarsbomen.

Na de verkiezingen van 2 maart –de derde binnen een jaar– sleepte de Likudpartij van Netanyahu de meeste zetels in de wacht. Het rechts-religieuze blok van Netanyahu, noch het centrumlinkse kamp rond oud-legergeneraal Gantz, heeft echter een meerderheid in het Israëlische parlement. Hoewel de verkiezingsuitslagen van de afgelopen drie verkiezingen alle aanleiding gaven tot de vorming van een regering van nationale eenheid, hield Gantz tot nu toe een grote coalitie met Likud tegen. Hij weigert met Netanyahu in één kabinet te gaan zitten, omdat tegen de premier een rechtszaak wegens corruptie loopt. Het proces moet volgens plan dinsdag beginnen.

Formeel is er nog niets eens een formateur benoemd. Toch was Likud zich, gezien deze impasse, alweer op de volgende verkiezingen aan het voorbereiden. Die zouden na de zomer moeten plaatshebben, als de coalitievorming opnieuw op niets zou uitlopen. Dat lijkt na drie stembusgangen binnen een jaar tamelijk absurd, maar de mogelijkheid moet zeker niet worden uitgesloten. En daar is het land bepaald niet mee gediend. Belangrijke politieke besluitvorming ligt al een jaar stil en er kan geen deugdelijke begroting worden opgesteld.

Keer op keer zijn beide kopstukken gemaand hun persoonlijke overwegingen in het belang van het land opzij te zetten. Tot nu toe bleken die oproepen vruchteloos. Wellicht biedt de bittere noodzaak van een gezamenlijke aanpak van de coronadreiging nu een mogelijkheid om uit de impasse te raken. Dat zou in elk geval tijdelijk winst betekenen.

De vraag is natuurlijk voor hoe lang. Het is te hopen dat het coronavirus snel en effectief kan worden bestreden. Daarna begint de politieke strijd vermoedelijk weer van voor af aan.