De stichting ontsloeg Manger Cats in april omdat hij niet instemde met een verlaging van zijn salaris. Binnen de Hartstichting heerste ontevredenheid over de 170.000 euro die de directeur jaarlijks opstreek. Binnen de non–profitsector geldt dat als hoog. Uit protest weigerden enkele duizenden collectanten dit jaar in hun collecteweek langs de deuren te gaan. Dat scheelde de Hartstichting duizenden euro’s.

Manger Cats accepteerde zijn ontslag niet en stapte naar de rechter. Die stelde hem in juli in het gelijk: de arbeidsovereenkomst mocht niet worden ontbonden. De partijen kregen de tijd om samen uit te zoeken onder welke voorwaarden Manger Cats weer aan het werk kon. Nu blijkt dat de Hartstichting hem eigenlijk niet terug wil en Manger Cats wil juist wel zijn oude werk oppakken. De partijen meldden de rechter dat zij nog laten weten of een uitspraak van hem nodig is of dat ze er alsnog zelf uitkomen.