Dat blijkt uit een rapport dat is opgesteld voor een kerkelijk adviesorgaan dat zich richt op de ontwikkeling van kerkgebouwen, meldde het anglicaanse weekblad Church Times vorige week.

De onderzoekers stellen dat de Engelse Kerk te maken heeft met de grootste afname van het aantal kerkgebouwen sinds de zestiende eeuw. Kerken in de „meest achtergestelde parochies” lopen de grootste kans om voor sluiting in aanmerking te komen. Zo’n 40 procent van de kerksluitingen had plaats in de 10 procent minst bedeelde parochies in het land. „Dat zijn juist de plaatsen waar de grootste missionaire prioriteiten zouden moeten liggen”, aldus de onderzoekers.

Vooral in het noorden van Engeland en in Londen zijn parochies te vinden die moeite hebben om de deuren van hun kerken open te houden, bijvoorbeeld als gevolg van een teruglopend aantal kerkgangers, een tekort aan vrijwilligers of hoge onderhoudskosten van het kerkgebouw. In de kleinste parochies zijn relatief weinig kerken te vinden die kampen met grote problemen en dreigende sluiting, terwijl de grootste parochies, die vaak een vergrijsd ledenbestand hebben en meer dan één kerkgebouw moeten onderhouden, relatief vaak in de problemen komen.

Stad

Ruim 70 procent van de kerken die in de afgelopen vijftien jaar in aanmerking kwamen voor sluiting, bevond zich in een stad. Dat een kerk op het platteland minder snel wordt gesloten, kan volgens de onderzoekers komen doordat een kerk in een dorp vaak het enige openbare gebouw is. Bovendien is het gebouw belangrijk voor de identiteit van de dorpelingen.