Chemours produceert op grote schaal kunststoffen als teflon, die water, vet en vuil afstoten. Daarvoor gebruikt het bedrijf zogeheten poly- en perfluoralkylstoffen (PFAS). Die zijn nauwelijks afbreekbaar en kunnen zich daardoor ophopen in het milieu of in het menselijk lichaam.

Vroeger werd PFOA gebruikt, sinds 2012 is Chemours overgeschakeld op GenX-stoffen. Beide vallen onder de PFAS, waar sinds vorig jaar strenge normen voor gelden. De GenX-stoffen die het chemiebedrijf gebruikt worden door het Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieu „zeer zorgwekkend” genoemd.

De gemeenten Dordrecht, Papendrecht en Sliedrecht hebben Chemours al aansprakelijk gesteld. Ze willen onder meer de kosten die zijn ontstaan door de vervuiling van de bodem en het oppervlakte verhalen op het bedrijf.

„De vervuiler betaalt, zo simpel is het. Heel Nederland heeft te maken met vervuiling van het giftige PFAS”, zegt GroenLinks-Kamerlid Suzanne Kröger. „Ons water en de bodem zijn vervuild met stoffen waarvan Chemours al decennia wist hoe schadelijk ze echt zijn.”

De oppositiepartij hekelt de houding van Chemours, dat onderzoek zou frustreren en afvalstoffen niet genoeg zou controleren. Voorganger Dupont zou bovendien decennialang informatie hebben achtergehouden over de schadelijke stoffen.