De landelijke politietop weet alleen hoeveel politiemensen er ziek, met vakantie of op cursus zijn, meldt de Rekenkamer, die controleert of het geld dat het Rijk uitgeeft wel op de juiste plek terechtkomt. Daardoor lijken er in een bepaalde regio of voor een bepaalde taak soms genoeg agenten voorhanden, terwijl dat in werkelijkheid niet zo is.

De verschillen tussen de politieregio’s zijn groot, stelt de Rekenkamer vast. Justitieminister Ferd Grapperhaus zou er daarom voor moeten zorgen dat „inplanbaarheid” overal hetzelfde betekent en dat de landelijke top daar zicht op krijgt. Bovendien moet er per team een ondergrens komen voor het aantal agenten dat beschikbaar is.

Iedere dag zijn drie op de tien politiemensen gemiddeld niet inzetbaar, constateert de Rekenkamer. Maar in de praktijk is dat nog minder, omdat agenten bijvoorbeeld een vierdaagse werkweek hebben van 9 uur per dag, aan andere teams zijn uitgeleend of niet op pad kunnen door een blessure of trainingsachterstand. Hun collega’s worden daardoor soms overvraagd. Dan ligt uitval op de loer en dreigt een vicieuze cirkel.

De politie is bovendien topzwaar, ziet de Rekenkamer. Voor lagere functies zijn er mensen tekort, terwijl hogere juist te zwaar zijn bezet.

Een flink aantal burgemeesters waarschuwt al langer dat de politie het werk niet aankan. Door meer agenten in te zetten tegen de georganiseerde misdaad vallen elders gaten.

De landelijke politieleiding spreekt tegen dat zij geen goed beeld heeft van de sterkte. Dankzij een zogeheten „dashboard” komt de informatie over het aantal inzetbare politiemensen steeds beter op de juiste plek terecht, stelt de korpsleiding. Maar hoe die agenten vervolgens het best kunnen worden ingezet, is aan de regionale teams. En dat moet volgens de politietop zo blijven.