De rechter vroeg Kuipers (55) op de man af of hij de baas was. „Nee”, aldus de Emmenaar. Hij voelde zich dat evenmin. „Absoluut niet.” Wel was hij naar eigen zeggen voorzitter van het landelijk bestuur. „Maar ik had niet meer te vertellen dan andere bestuursleden.” Bij de bestuursvergaderingen schoven volgens hem tien tot twintig man aan. „We hadden het over feestvieren, motorrijden en wanneer de eerste voorjaarsrit zou zijn.”

No Surrender werd in 2013 opgericht door Klaas Otto. De Brabander heeft eerder ontkend dat hij een hoogste rang van ‘generaal’ had en de grote baas was. Hij nam in 2016 afscheid van No Surrender. Kuipers, die de titel ‘World Captain’ droeg, werd na Otto bestuursvoorzitter. Ook was hij woordvoerder naar de pers.

Otto heeft verklaard dat Kuipers, bij diens overstap van Satudarah in 2014, eiste de leider in het noorden te worden. Niet waar, aldus Kuipers. Hij verklaarde wel dat er een mentaliteitsverschil was. „Bij ons in het noorden ging het om het motorrijden, in het zuiden om de mooie schoentjes.” Kuipers stapte in juli 2018 uit No Surrender.

Kuipers moest dinsdag in de rechtbank ook getuigen in een strafzaak tegen No Surrender-lid Theo ten V. uit Klazienaveen. Ten V. wordt net als Kuipers, Otto en Rico R. verdacht van het leiden van een criminele organisatie. Daarnaast zou Ten V. mishandelingen hebben gepleegd. Hij is vorig jaar zomer al bevraagd door de rechtbank.

De rechtbank greep in na een reeks vragen van de advocaat van Ten V. aan Kuipers. De raadsman zei er nog bijna duizend te hebben. De rechter vroeg hem het aantal terug te brengen voor de volgende zitting op 5 maart. De vraag is of die doorgaat. Mogelijk wordt Kuipers op korte termijn alsnog geopereerd aan de navelbreuk waaraan hij al een tijdje lijdt. Die kwaal belemmert hem, volgens eigen zeggen, om zich goed te kunnen verdedigen. Kuipers wordt tevens verdacht van meerdere mishandelingen en afpersingen.