Een confrontatie tussen Turkse en Syrische troepen kon eigenlijk niet uitblijven. Ankara volgt de ontwikkelingen in de noordoostelijke provincie Idlib al maanden met argusogen. Syrische regeringstroepen, gesteund door Rusland en diverse milities, zijn in het gebied bezig aan een offensief tegen het laatste bolwerk van tienduizenden rebellen en jihadisten die zich daar hebben teruggetrokken.

Idlib grenst aan Turkije. Het recente geweld heeft tot een nieuwe stroom van ruim een half miljoen ontheemden geleid, die zich deels richting de Turkse grens begeeft. Turkije heeft de afgelopen jaren al ruim 3,6 miljoen Syrische vluchtelingen opgenomen en wil koste wat kost voorkomen dat het land opnieuw door burgers uit het buurland wordt overspoeld.

Om die reden stuurde Turkije zondag een konvooi met honderden gepantserde voertuigen de grens over. Dat stuitte maandag op Syrische troepen, die prompt het vuur openden. Daarbij zouden zeker vijf Turkse militairen en een burger om het leven zijn gekomen.

Informatie

Ankara sloeg hard terug. Het Turkse leger bestookte, onder andere met behulp van F-16’s, tientallen doelen in Syrië. Daarbij zouden 30 tot 35 Syrische manschappen zijn uitgeschakeld. Over het exacte aantal slachtoffers lopen de verklaringen overigens uiteen. Evenals over de vraag of Turkije Damascus en Moskou van tevoren had geïnformeerd over de troepenbewegingen in Idlib. Rusland en Syrië ontkennen dat; Ankara houdt vol dat er wel degelijk informatie was verstrekt.

Feit is dat Turkse en Syrische troepen openlijk in een militaire confrontatie verwikkeld raakten. Die vrees bestond ook al toen Turkije vorig jaar elders in Noord-Syrië tegen Koerdische milities ten strijde trok. Dit soort incidenten kunnen juist in deze regio tot een gevaarlijke escalatie leiden. Het Syrische leger is weliswaar geen partij voor de Turkse strijdkrachten, maar Damascus weet zich van de steun van bondgenoot Rusland verzekerd.

Dat lijkt de Turkse president Erdogan op het oog niet al te veel te deren. Hij waarschuwde Rusland dinsdag „niet in de weg te lopen” bij het „afhandelen” van deze kwestie met de Syriërs. Al te veel grootspraak richting Moskou kan Erdogan zich echter ook niet permitteren, want een confrontatie met de Russen is wel echt een maatje te groot.

Scheuren

De recente ontwikkelingen laten zien dat het ongemakkelijke huwelijk dat Turkije, Syrië en Rusland in 2017 sloten om nieuw geweld in Idlib te voorkomen, ernstige scheuren vertoont. Ankara zag zich destijds gedwongen zijn vijandige houding ten aanzien van Damascus te matigen, toen bleek dat Moskou vastbesloten was de Syrische president Bashar al-Assad in het zadel te houden. Echte liefde is het echter nooit geworden. De vraag is of het tot een vechtscheiding komt.