De jonge Van der Kraan studeerde theologie en voelde een roeping om het Evangelie aan onbereikte volkeren te verkondigen. Het werd Namibië, een land dat voor 80 à 90 procent christelijk is.

Vier jaar geleden werd het echtpaar Van der Kraan-de Pagter door zendingsorganisatie GZB vanuit de hervormde gemeente van Dordrecht uitgezonden naar dat land. De bevestiging gebeurde door vader ds. P. van der Kraan. Nu zijn ze terug en wonen ze in Nieuwerbrug.

De oorspronkelijke roeping van ds. Van der Kraan wordt binnenkort verwezenlijkt. Hij wordt regiocoördinator Zuidoost-Azië voor de GZB. Het echtpaar wil zich op termijn in die regio vestigen.

Wantrouwen

Namibië werd aan het einde van de negentiende eeuw gekoloniseerd door de Duitsers. In de Eerste Wereldoorlog veroverde Zuid-Afrika Duits-Zuidwest-Afrika. In 1920 werd het door de Volkenbond aan Zuid-Afrika toegewezen als mandaatgebied. Dat land voerde er later de apartheid in.

De gevolgen zijn nog steeds te zien, zegt ds. Van der Kraan. „De verschillende groepen in het land zijn nog steeds op zichzelf gericht. De meeste kerken zijn ingedeeld naar de groepen in de samenleving. Er zijn kerken voor Zuid-Afrikanen, Duitsers, Herero’s, Nama’s en allerlei andere stammen.”

Het onderlinge wantrouwen is nog steeds aanwezig. Ds. Van der Kraan: „Ik sprak een blanke vrouw die tegen me zei dat ze haar hele leven bang geweest is voor andere groepen. Een Nama-vrouw vertelde me dat ik de eerste blanke man was die ze vertrouwde. Eens bezocht ik in het noorden van Namibië een oudere Oshiwambo-vrouw in een traditioneel huis. Ze zei dat het het de eerste keer in twintig jaar was dat ze een blanke zag. De vorige keer betrof het waarschijnlijk Zuid-Afrikaanse militairen.”

Het brengt ds. Van der Kraan tot de opmerking dat het kwaad in Namibië „reëel is en diep in de mensen zit.” Hij noemt corruptie, egoïsme en seksueel misbruik. In de kerken is het niet veel beter, zegt de predikant. „Nogal wat kerkelijke voorgangers verrijken zichzelf ten koste van hun gemeenteleden.” Hij voegt eraan toe ook veel mooie dingen te hebben meegemaakt.

Judith, die deel uitmaakte van het zogenoemde Trauma Healing Netwerk, kan meepraten over de gebrokenheid. De psychologe heeft zich ingezet voor herstel van getraumatiseerde mensen. Ze vertelt over een kleurlingvrouw die, toen ze jong was, elk weekend door de zoon van haar blanke baas verkracht werd. „Tijdens een healingsessie zei ze: „Het doet zo zeer.” Maar ze is er bovenop gekomen en ze dankte God.”

Seminarie

Ds. Van der Kraan was theologisch docent aan het Namibia Evangelical Theological Seminary (NETS) in Windhoek, een interkerkelijk opleidingscentrum voor predikanten en voorgangers. Hij laat een foto zien van een dertigtal mensen, ouderen en jongeren, blank en zwart door elkaar. „Het beleid van het seminarie is om niet te letten op iemands achtergrond. Soms merkte je desondanks de spanning tussen de verschillende groepen. Maar er werd ook iets zichtbaar van het Koninkrijk.”

Ds. Van der Kraan voegt eraan toe hoe mensen, ondanks moeilijke situaties en lijden in hun leven, vaak een voorbeeld zijn van vertrouwen op God. Hij vertelt over twee bevriende studenten. De ene is Jonathan, een jonge kleurling uit Rehoboth, die uit een gebroken thuissituatie komt. Hij is nu ouderling en wil graag predikant worden in zijn kerkgemeenschap, de Evangelische Zendingskerk. De andere is pastor Isidore, een oudere vluchteling uit Congo en voorganger van een pinkstergemeente in Windhoek, die „nederig en leergierig” is.

Judith noemt een hoogopgeleide vrouw die in korte tijd vier familieleden verloren had, onder wie haar zoon, die door criminelen was vermoord. „Ze dacht dat God haar strafte omdat ze iets verkeerd had gedaan. Tijdens een retraite lazen we Psalm 40 en wees ik erop dat David ook in de put zat. Dat gaf haar perspectief. Ze kan nu weer verder.”

Koninkrijk

Het is voor beiden duidelijk dat alleen God werkelijk verandering kan brengen. Ds. Van der Kraan: „We hebben in Namibië meer gericht leren bidden om de komst van Jezus. Als christenen moeten we ons absoluut inzetten voor mensen om ons heen. Maar het Koninkrijk komt bij Gód vandaan.”