„Heeft Marleen ook echt vrij”

Invalide en vakantie - een combinatie die vooral beperkingen lijkt te hebben. Ver weg gaan is lastig, een park vol rolstoelrijders al te knus, verpleegkundige hulp schaars en een aangepast huisje ligt niet voor het oprapen. Dus blijven veel gehandicapte mensen ’s zomers thuis. Die ontdekking deed de Nederlandse verpleegkundige Gwen Burgers een aantal jaar geleden ook. Het bleef niet bij concluderen: het echtpaar Burgers kocht een huis aan de Côte d’ Azur en biedt daar sinds een paar jaar gehandicapten een perfect verzorgd verblijf.

Tineke van der Waal
3 September 2004 13:39Gewijzigd op 14 November 2020 01:35
Nederlandse gehandicapte vakantiegangers komen graag terug in het Zuid Franse Cadière d’Azur. De Brabantse verpleegkundige Gwen Burgers en haar man hebben de eerste etage van hun villa omgebouwd tot twee aangepaste appartementen. Foto Maison La Luquette
Nederlandse gehandicapte vakantiegangers komen graag terug in het Zuid Franse Cadière d’Azur. De Brabantse verpleegkundige Gwen Burgers en haar man hebben de eerste etage van hun villa omgebouwd tot twee aangepaste appartementen. Foto Maison La Luquette

Eén keer kreeg Gwen een negatieve reactie. Een anoniem mailtje kritiseerde: „Fijn hé, geld verdienen aan gehandicapten.” Maar, zegt Gwen, „het verhuren aan niet-gehandicapten is veel gemakkelijker, alleen was dat voor ons geen optie.”

Ervaringsdeskundigen hebben meer recht van spreken. Het gastenboek staat bol van de loftuitingen. „Mensen zoek niet langer. Het paradijs is gevonden. (…) Wij hebben aardig wat aangepaste vakantieadressen bezocht, onder andere in Griekenland, Italië en Zwitserland, vaak met veel plezier. Maar [hier is] alles in de directe omgeving: mooie stranden, prachtige uitzichten en een geweldige natuur, leuke restaurants, kortom het is hier fantastisch.” In kapitale letters: „We komen zeker graag terug.”

Terugkomers zijn de beste reclame. Voor de derde keer binnen twee jaar hebben dwarslaesiepatiënt Erwin en zijn vrouw Marleen hun vakantie bij Maison la Luquette in Cadière d’Azur vastgelegd. De atmosfeer van de Provence, met zijn zon, kruidengeur, pittoreske stadjes en azuurblauwe zee, trekt het echtpaar. Gwen zorgt voor de rest. Ze zegt dat ze het nooit zoals thuis kan maken, maar daar lijkt het toch wel een beetje op. Van tevoren heeft ze uitgezocht welk hoog-laagbed en welke douchestoel Erwin wil, en zelfs zijn eigen type tillift wordt in Cadière d’Azur afgeleverd. Terwijl Gwen Erwin uit bed haalt, blaastraining geeft, wast en aankleedt -zo’n vijf kwartier werk- laat Marleen de hond uit, haalt een stokbrood in het dorp en trekt alvast een paar baantjes in het zwembad. Gwen past zich aan het tijdstip dat de gasten willen opstaan aan. „Het is hun vakantie.”

Niet durven
In Nederland werkte Gwen als oncologieverpleegkundige en later in de particuliere thuiszorg. Ze ontdekte dat er grote behoefte is aan aangepaste vakantiehuisjes, inclusief verpleegkundige zorg. „Veel mensen durven niet, omdat ze de taal niet spreken en niet weten hoe ze moeten handelen als zich lichamelijke complicaties voordoen. Sowieso is er weinig aanbod in Zuid-Frankrijk.” De villa die het echtpaar Burgers in de zomer van 2000 in de Provence kocht -gelegen op een heuvel te midden van wijngaarden- bevat nu een aangepast zes- en vierpersoonsappartement en geeft met een verpleegkundige op de eerste verdieping de nodige veiligheid. Gwen kan 24 uur per dag ingehuurd worden en als het moet gaat ze mee naar de huisarts of het ziekenhuis. Intussen hebben de vakantiegasten privacy en geen gehandicapten-bij-elkaar-idee.

Gwen krijgt in Frankrijk gasten met allerlei beperkingen en ziekten: een spierziekte, dwarslaesie, goedaardige tumor, aangeboren afwijkingen, verlamming. Ze helpt bij het toedienen van sondevoeding, een infuus of katheter. „Van tevoren heb ik intensief contact met mijn gasten over de aard van hun handicap of ziekte. Ik probeer zo veel mogelijk aanpassingen te maken. Als er een specifiek probleem is, vind ik het een sport om dat op te lossen. Voor Erwin heeft mijn man bijvoorbeeld een speciaal kussen op de douchestoel gemaakt.”

Gelet op de aanpassingen en luxe zou je vermoeden dat een verblijf onbetaalbaar is. Dat valt mee. „Verpleegkundige zorg kost in Nederland gemiddeld 40 euro per uur, hier 29 euro.” Gwens hulp valt per uur in te huren, tot maximaal 24 uur per dag. Het appartement kost in het hoogseizoen 1150 (zes personen) of 1000 euro (vier personen). Hoeveel Erwin en Marleen voor hun veertiendaagse verblijf kwijt zijn? Een snelle rekensom komt op 3600 euro, inclusief benzine, de -in het hoogseizoen dure- boodschappen en restaurantbezoekjes. De verzorging van een kleine 600 euro gaat daar nog vanaf; die wordt via het persoonsgebonden budget vergoed.

Tips
„Wij stranden bijna elke dag op een boulevard aan de Middellandse Zee. Heeft Marleen ook echt vakantie. Inmiddels weten we de leuke plekjes wel te vinden.” Dat zal vast met tips van Gwen Burgers in de hand zijn gebeurd. Overal waar zij komt, kijkt ze goed rond: het buitenterras is meestal toegankelijk, maar hoe zit het binnen? En is het toilet bereikbaar? Wat zijn leuke dagtochtjes? Gwen: „Het is mijn ziekte dat ik daar continu op let.”

Meer informatie over vakantie met verpleegkundige hulp in Cadière d’Azur: tel. 0033-494901829 en www.maisonlaluquette.com

RD.nl in uw mailbox?

Ontvang onze wekelijkse nieuwsbrief om op de hoogte te blijven.

Hebt u een taalfout gezien? Mail naar redactie@rd.nl

Home

Krant

Media

Puzzels

Meer