Scruton was niet alleen een hoogleraar die vanuit zijn studeerkamer dikke boeken schreef. Hij maakte zichtbaar wat hij vond.

In vrijwel elk interview staat iets over zijn oude boerderij in Wiltshire. En menig artikel is geïllustreerd met een foto van Scruton (liefst in Tweedjasje) voor een boekenkast met een vleugel op de achtergrond. Daaruit blijkt niet alleen zijn liefde voor woorden, maar ook voor klassieke muziek. Via Google-afbeeldingen is dus al een redelijke indruk van zijn visie te krijgen.

Roger groeide op in een socialistisch gezin. Maar toen hij in 1968 de studentenrevolutie in Parijs „vanuit een zolderraam” bekeek, stelde hij voor zichzelf vast dat dit weinig meer was dan zelfgenoegzaam gedram. Vanaf die tijd richtte hij zich meer op het „behouden dan het omverwerpen.”

Als filosoof schreef hij over alles; van politiek tot ethiek; van muziek tot architectuur; van jacht tot religie. Over de seksuele ethiek zei hij dat daarin het belang van kinderen moet worden meegenomen. Seksualiteit als bevrediging van eigen lust vond hij te egoïstisch.

In Nederland inspireerde hij de Edmund Burke Stichting en de politicus Thierry Baudet. Het klimaatdebat benaderde hij overigens anders dan Baudet. Zoals de mens de cultuur moet beheren, zo moet dat ook met het milieu, aldus Scruton.