Een rapport van het Centraal Bureau voor de Statistiek (CBS), dat maandag werd gepresenteerd, laat in cijfers zien dat de Nederlandse bevolking de afgelopen jaren groeide van 16,6 miljoen inwoners in 2010 tot 17,3 miljoen in 2019. De economie groeide, het aantal mensen met een mobiele telefoon steeg explosief, het aantal gewone en elektrische auto’s steeg en steeds meer mensen kopen steeds meer online. Ook het aantal burn-outklachten nam sterk toe. En het aantal mensen dat gelovig zegde te zijn, daalde met zo’n 8 procent tot onder de 50 procent van de bevolking. Vooral de Rooms-Katholieke Kerk kende een scherpe daling van het aantal leden, maar ook de Protestantse Kerk in Nederland zag het ledental de afgelopen tien jaar met honderdduizenden teruglopen. Wel bleef het totale aantal Nederlanders dat zich protestants noemt gelijk op 6 procent. Ook het aantal moslims (5 procent) steeg noch daalde.

Wie inzoomt op de statistische staat van het christendom in Nederland, heeft dus weinig reden tot optimisme. Hoewel cijfers nooit alles zeggen over geloof en ongeloof, maken ze wel duidelijk dat het christendom steeds marginaler wordt in de samenleving.

Cijfers over het grote geheel zeggen niets over hoe mensen de achterliggende tijd persoonlijk ervaren hebben. Er waren sterfgevallen van geliefden, er was ziekte, tegenslag en verdriet. Anderen kijken juist op het jaar 2019 terug als een jaar waarin er getrouwd werd, of waarin er gezinsuitbreiding was. Er werden mensen ontslagen, terwijl anderen juist werk vonden of promotie maakten.

Terugkijken kan weemoedig maken. Maar het kan ook leiden tot dankbaarheid. Dat geldt zelfs voor het terugkijken op de religieuze ontwikkelingen in het afgelopen decennium. Er werden tal van kerken gesloten, maar ook nieuwe kerken gebouwd. Sommige kerkverbanden zagen een stijging van het aantal leden en een aantal gemeenten rapporteerde groei.

Ondanks positieve zaken is het totale beeld als het gaat over religie en geloof ontmoedigend. Er zijn zelfs wetenschappers die het afgelopen jaar durfden te stellen dat de kerk in de huidige vorm over dertig jaar niet meer bestaat. En wie slaat soms niet de angst om het hart als hij of zij ziet hoe snel de afkalving in de eigen omgeving gaat?

Toch heeft een christen, alle onderzoeken en berekeningen ten spijt, geen reden tot wanhoop. Omdat het christendom nooit heeft kunnen en hoeven leven van cijfers en voorspellingen. Ze leeft, zowel in tijden van groei als van krimp, enkel en alleen bij het Woord en de belofte van God dat Hij niet los zal laten wat Zijn hand begon.