„Het boek van het geslacht van Jezus Christus, de Zoon van David, de Zoon van Abraham…”

Jezus Christus zou (helaas) niet voor ons zijn en wij zouden geen toenadering tot Hem hebben, omdat wij niet uit Abrahams geslacht zijn. En omdat het er zo staat, dat Jezus Christus, Abrahams zoon zijnde, dienaar der besnijdenis is, zoals Paulus dat noemt. Dat wil zeggen dat Hij speciaal bestemd is voor dat volk. Weliswaar staat er dat alle volkeren der aarde in Abrahams zoon gezegend zullen worden. Maar, al moge dit zo zijn, het zou voor ons nog niet genoegzaam zijn om met Gods Kerk verenigd te worden en om te weten dat wij delen in het heil dat ons is aangebracht. Maar wanneer Jezus Christus genoemd wordt zoon van Noach en zoon van Adam, dan zien wij dat Zijn genade zich allerwege uitstrekt. En al behoren wij dan niet tot dat heilig geslacht dat God oudtijds heeft verkoren en aangenomen, toch is onze Heere Jezus ons gegeven. Want wij hebben evengoed als zij een redmiddel nodig. Welnu, dit redmiddel is algemeen en generaal, voor allen. Dáár ligt de oorzaak van het onderscheid tussen wat wij hier vinden in het verhaal van Mattheüs en van Lukas.

Johannes Calvijn, reformator te Genève

(”Het gepredikte Woord”, 1978)