De doelen staan vast sinds de klimaatconferentie van Parijs van 2015. Aan de uitvoering schort het echter nog. De hoeveelheid CO2 en andere broeikasgassen in de atmosfeer stijgt nog steeds, blijkt keer op keer uit klimaatonderzoek. Momenteel zit 47 procent meer CO2 in de atmosfeer dan voor de industriële revolutie. Vanaf toen gingen mensen op steeds grotere schaal fossiele brandstoffen verstoken.

CO2 en gassen als methaan en lachgas houden warmte vast. De temperatuur op aarde neemt hierdoor toe, met alle gevolgen van dien: een hogere zeespiegel, verdroging en meer extreme weersomstandigheden.

Op de conferentie bespreken landen onder meer met welke concrete plannen ze hun uitstoot omlaag denken te krijgen. Een ander belangrijk agendapunt is het optuigen van een systeem voor wereldwijde handel in CO2-emissierechten. Landen of bedrijven die hun uitstoot sneller verminderen dan de doelstelling, kunnen hun rechten verkopen aan achterblijvers.

Het gaat ook over geld, bijvoorbeeld om kustgebieden weerbaar te maken tegen de gevolgen van klimaatverandering. En over de verdeling van schadeposten die klimaatverandering veroorzaakt. Arme landen worden vaak het hardst getroffen en willen daarom hulp van rijkere landen.

De conferentie in Madrid duurt twee weken. Er doen in totaal zo’n 25.000 mensen aan mee. Gastvrouw is de Chileense minister van Milieu Carolina Schmidt. Eigenlijk zou de conferentie in haar land worden gehouden, maar vanwege grote sociale onrust en massaprotesten tegen de regering ging dat niet door. In eerste instantie was Brazilië het beoogde gastland. President Jaïr Bolsonaro heeft echter niks met internationale klimaatsamenwerking en wilde de top niet organiseren.