„Maar ik zie een andere wet in mijn leden, welke strijdt tegen de wet mijns gemoeds, en mij gevangen neemt onder de wet der zonde, die in mijn leden is.”

De zonde kan de begenadigden te machtig worden. Nu zult u niet kunnen zeggen dat de zonde over u heerschappij voert en u geheel overwonnen heeft. Hoewel uw verdorven natuur het met hem eens mocht zijn, is er echter ook iets anders dat zich aan hem niet vrijwillig kan onderwerpen, maar tegen hem gedachten denkt, zucht, weent en roept. En zo is het ook aangaande u een waarheid dat de zonde over u niet heerst; omdat u onder de genade bent en blijft. Maar overmant die u als een dwingeland, daardoor zal uw wettige Heere en Koning Zijn recht en macht over u niet verliezen. Heb maar goede moed; roep Hem aan. Hij zal u op Zijn tijd te hulp komen.

Zo ziet u dan dat u, niettegenstaande genoemde zwarigheden, veilig denken mag dat u uw weg en gedachten in waarheid verlaten hebt. Als u dit op de rechte wijze gelooft, dan zult u daarop niet zorgeloos kunnen worden; maar u over uw gebrek des te dieper moeten vernederen, en uw wettige Heere om gerechtigheid, sterkte en verlossing aanlopen.

J. C. Appelius, predikant te Zuidbroek en Muntendam (”Aanmerkingen over het recht gebruik van het Evangelie”, 1762)