Nederland beschouwt Marokko als een veilig land van herkomst, Marokkanen die asiel aanvragen maken daarom weinig kans op verblijf in Nederland. Haar hier afgewezen onderdanen weer opnemen doet Marokko echter weinig. Broekers-Knol gaf eerder aan hierover met haar Marokkaanse collega te willen praten, maar dat bezoek is niet doorgegaan. „Ik krijg de minister niet te spreken”, aldus de staatssecretaris.

Kamerleden konden hun oren niet geloven. „Ik luister met stijgende verbazing”, aldus Bram van Ojik (GroenLinks). Hij vroeg wat voor reden Marokko geeft voor de weigering, maar daar gaf Broekers-Knol geen antwoord op. Ze zei de weigering indirect te hebben vernomen, via het ministerie van Buitenlandse Zaken. „Ik stond er niet voor de deur. Via diplomatieke kanalen hoorde ik dat een bezoek geen zin had.”

„Dit is toch hét signaal dat Marokko dit probleem niet serieus neemt”, constateerde SP’er Jasper van Dijk. Moeten er geen visummaatregelen worden getroffen tegen Marokkaanse bewindspersonen? vroeg hij.

Madeleine van Toorenburg (CDA) en Emiel van Dijk (PVV) vroegen eerder in het debat waarom uitgeprocedeerde mensen niet gewoon op het vliegtuig worden gezet naar het land van herkomst, ongeacht wat dat land ervan vindt. „Dat lijkt aantrekkelijk”, zei Broekers-Knol, maar die mensen komen „per kerende post” terug als het land van herkomst ze alsnog weigert.

De onmin werd aan het einde van het debat meteen concreet. SP, VVD en CDA roepen de regering op om zich in Europa sterk te maken „voor maatregelen tegen hooggeplaatsten van herkomstlanden die onvoldoende meewerken aan terugkeer van hun onderdanen”. Broekers sloot die mogelijkheid niet uit, maar zei wel dat zoiets van geval tot geval moet worden bekeken.