Christelijk magazine Stel „gaat taboes niet uit de weg”
Zaken die in orthodox-christelijke kring „gevoelig” liggen, bespreekbaar maken. Onder meer dat is het doel van Stel, magazine. Het nieuwe christelijke blad richt zich op dertigers en veertigers.
Als twintiger was Marja Verhoeve (37) redacteur bij de GezinsGids. Later zette de docent Nederlands met haar leerlingen van het reformatorische Wartburg College (locatie Guido de Brès) een paar keer een magazine in elkaar, onder meer over 500 jaar Reformatie. Al langer „droomde” ze ervan zelf aan het roer te staan van een tijdschrift voor christenen. „Een blad dat de vragen en verlangens van mijn generatie op een open manier aan de orde stelt.”
Zaterdag komt haar droom uit. Dan ligt het eerste nummer van Stel, magazine (met een komma in de officiële naam) in de boekhandel. „De naam Stel wil zeggen dat we de dialoog met de lezer aangaan”, zegt Verhoeve.
Ze zette het blad op poten samen met Jan Jaap Karsten van Royal Jongbloed, uitgever van het magazine. Streven is dat Stel twee keer per jaar verschijnt; in de zomer en in de winter. Het blad heeft nu een oplage van zo’n 10.000 exemplaren en is verkrijgbaar in de losse verkoop bij christelijke en algemene boekhandels, zoals AKO en Bruna.
Ploetermoeders
Stel richt zich op een „breed christelijke” doelgroep van dertigers en veertigers, schetst hoofdredacteur Verhoeve. „Ze hebben doorgaans al allerlei keuzes gemaakt. Voor een woonplaats, een kerk, een baan. Aan de ene kant is dat veilig, anderzijds kan het kriebelen. Is dit alles? Vaak moeten dertigers en veertigers uit onze doelgroep aan allerlei verplichtingen voldoen. Denk aan de zogeheten ploetermoeders en ploetervaders in het spitsuur van hun leven.”
Zij en haar man Pieter Verhoeve (burgemeester van SGP-huize van Oudewater en binnenkort van Gouda) hebben vier dochters en verwachten hun vijfde meisje.
Laat je een beetje ontwrichten, schrijft u in uw welkomstwoord aan de lezer. Hoezo?
Marja Verhoeve: „Wij willen onze lezers aan het denken zetten. Onder hun huid kruipen. Zo biedt ons eerste nummer een interview met schrijfster Franca Treur en haar broer Harmen. Beiden zijn opgegroeid in een reformatorisch milieu. Zij gelooft niet meer, hij juist wel. Hun twee openhartige levensverhalen laten we naast elkaar staan. We geven daar als redactie geen oordeel over.
In een ander interview vertellen tweelingzussen, opgegroeid in een oud-gereformeerd milieu, over hun opvoeding en ontwikkeling. Dan komen vragen aan bod die vele dertigers en veertigers hebben. Hoe word je een authentiek mens? Neem je alles wat je in je jeugd is bijgebracht klakkeloos over? Of zet je je af tegen je ouders? Onze lezers kiezen waarschijnlijk vaak een derde weg. Ze maken eigen keuzes, maar verlangen tegelijk naar een open gesprek met bijvoorbeeld hun ouders. Nu heerst in orthodox-christelijke kring nogal eens de gedachte: Dit ligt gevoelig, dus daar hebben we het niet over. Denk aan kwesties als verandering van kerkgenootschap, gezinsvorming, carrièrekeuzes, mediagebruik of uiterlijke zaken als de broek of de hoed voor vrouwen.”
Kunt u zich voorstellen dat ouders erover inzitten dat hun volwassen kinderen de oude paden verlaten, en anders in het leven staan op het gebied van bijvoorbeeld mediagebruik en kledingstijl?
„Natuurlijk. Daarom is het zo belangrijk om met elkaar open het gesprek te voeren. Hoe lastig dat ook kan zijn. De insteek van Stel is positief. We zijn er niet op uit om wie dan ook te kwetsen. Anderzijds gaan we taboes niet uit de weg. Zo biedt ons blad een filmrubriek en plaatsen we een serie foto’s van een danseres.”
Die tamelijk expliciete foto’s kunnen vervreemding wekken bij lezers uit reformatorische kring?
„Dat vind ik een lastige vraag. Hoe onze lezers op de foto’s reageren, kan ik op voorhand niet zeggen. De foto’s van de danseres zijn niet erotiserend, ze hebben duidelijk een kunstzinnige associatie. Ze zijn geplaatst in het kader van een serie beelden over lichaamstaal.
Onlangs preekte theoloog prof. Arnold Huijgen, een van de medewerkers van Stel, over het feit dat wij allemaal gevoelig zijn voor het oordeel van anderen. Ik herken dat. Ik ben opgegroeid in een domineesgezin én ben burgemeestersvrouw. Uiteindelijk is alleen het oordeel van God van werkelijk belang. Wat niet betekent dat je bij voorbaat lak hebt aan wat anderen vinden.”
Prof. Huijgen schrijft in Stel met het oog op het thema zelfontplooiing: Je knapt er enorm van op als je eens even niet aan jezelf denkt, maar aan anderen. Wat vindt u van zo’n uitspraak?
„Ik vind die prachtig. Wij mogen zeker onze eigen grenzen in acht nemen, maar dat betekent niet dat ons hele leven maar om onszelf moet draaien. Denk aan het voorbeeld dat de Heere Jezus gaf: juist Hij zag om naar anderen.”
Pippi Langkous
Stel lijkt in dezelfde lezersvijver te vissen als bijvoorbeeld het christelijke opinieblad De Nieuwe Koers. Dag6, een samenwerkingsverband tussen EO en het Nederlands Dagblad, dat onder meer een magazine bood voor jonge christenen, trok er in 2018 na een jaar de stekker uit.
Bent u niet bang dat de markt voor christelijke magazinelezers al verzadigd is?
„Het woord bang past niet bij mij. In Stel citeer ik Pippi Langkous: „Ik heb het nog nooit gedaan, dus ik denk dat ik het wel kan.” Stel is uitdrukkelijk geen opinieblad, zoals De Nieuwe Koers. We zijn ook géén vrouwenblad als Eva of een opvoedingsmagazine. Stel richt zich op mannen én vrouwen en biedt een mix van cultuur, ontspanning en bezinning. Het is zeker ook gewoon een leuk blad om in je vakantie te lezen. Ik vind het bijzonder dat ook algemene boekhandels Stel in hun schappen leggen. Interesse in zingevingsvragen neemt weer toe. Hopelijk hebben ook niet-christenen belangstelling voor Stel.”
Uw blad lezend was mijn indruk: Stel zou een product van het Nederlands Dagblad kunnen zijn. Zo heeft bijvoorbeeld uw scribent Cocky Drost, die over seksualiteit schrijft, ook een column in het Nederlands Dagblad.
„Dat vind ik een merkwaardige stelling. Waarom zou een magazine gelinkt moeten zijn aan een krant? Scribenten van ons schreven of schrijven ook voor het Reformatorisch Dagblad. Ik houd niet van hokjesdenken. En wil me al helemaal niet beperken tot kerkgenootschappen. Ik denk dat onze doelgroep overigens niet automatisch meer een abonnement op een krant zal nemen.”
Stel, magazine, Marja Verhoeve (hoofdred.); uitg. Royal Jongbloed; 96 blz.; € 9,95