Israël zoekt leiders die eigen imago opzij durven zetten
De Israëlische politiek lijkt opnieuw volledig vast te lopen. Vorige maand waren er voor de tweede keer binnen een jaar algemene verkiezingen in Israël. In april mislukte namelijk, na de verkiezingen, het vormen van een nieuwe regering. Demissionair premier Netanyahu, leider van de Likudpartij, kon geen meerderheidsregering vormen die zou bestaan uit zijn partij en een aantal rechtse en orthodoxe partijen. De seculiere partij van Avigor Lieberman zou Netanyahu aan een meerderheid hebben kunnen helpen, maar die weigerde in een kabinet te stappen met de kleine, orthodoxe partijen. Het grote geschilpunt tussen Lieberman en die partijen is dat Lieberman de dienstplicht wil invoeren voor orthodoxe studenten.
Na Likud was de partij Blauw en Wit onder leiding van ex-generaal Gantz in april de grootste partij in de Knesset. Die partij had Netanyahu aan een comfortabele meerderheid kunnen helpen, maar weigerde in een regering te gaan zitten met Netanyahu als premier omdat die terecht staat voor verdenkingen van corruptie.
Netanyahu forceerde nieuwe verkiezingen in september, maar die pakten slecht voor hem uit. Zijn partij werd nu zelfs tweede, na Blauw en Wit. En opnieuw lukte het Netanyahu niet om binnen de vastgestelde 28 dagen een regering te vormen. Hij kwam nu, samen met een aantal rechtse en orthodoxe partijen, nog meer zetels te kort dan in april.
Opnieuw weigerde Lieberman hem aan een meerderheid te helpen en Gantz had voor de verkiezingen gezegd niet in een kabinet te zullen dienen onder leiding van Netanyahu zolang hij onder verdenking stond van corruptie.
Nu het Netanyahu niet gelukt is een regering te vormen, heeft de president van Israël de leider van Blauw en Wit, Gantz, opdracht gegeven om te kijken of die wel een regering kan vormen die steunt op minimaal 61 van de 120 Knessetzetels.
Dat Gantz slaagt waar Netanyahu faalde, lijkt niet aannemelijk. Als de Likudpartij weigert Netanyahu aan de kant te zetten en vervolgens in zee te gaan met Blauw en Wit, lijkt ook Gantz geen meerderheid achter zich te kunnen krijgen.
Ondertussen beschuldigen Netanyahu en Gantz elkaar van ondermijning van de democratie en is het niet ondenkbaar dat Israël voor een derde keer naar de stembus moet. De politieke chaos is compleet en dat vooral omdat Netanyahu er niet over piekert terug te treden en Gantz er niet over peinst zijn verkiezingsbelofte te breken dat hij niet samen met Netanyahu in een regering wil zitten.
Het is dus aan fracties van Likud en Blauw en Wit zelf om hun leiders of aan de kant te zetten of op andere gedachten te brengen. De tijd dringt en de altijd bedreigde Joodse Staat zoekt leiders die durven te leiden, ook als dat betekent dat hun eigen ego daaronder lijdt.
