De hervormde emeritus predikant sprak woensdagmorgen tijdens de najaarsvergadering van het contact van hervormd-gereformeerde emeritus predikanten, predikantsvrouwen en -weduwen in Veenendaal.

Prof. Kommers heeft in dienst van de zending in Kenia en Mozambique gewerkt en schreef over de geschiedenis van de zending het boek ”En zij volgden het lichtend spoor”. In het Engels publiceerde hij ”Triumphant Love”, over het zendingswerk van Amy Carmichael (1867-1951) in India. Over deze zendelinge vertelde hij tijdens de bijeenkomst. Het ging echter niet alleen over deze Noord-Ierse vrouw van presbyteriaanse komaf, maar over de vele vrouwen die in dienst van de zending zijn uitgezonden. Naar zijn inschatting werken er nu wereldwijd meer vrouwen dan mannen in de zending.

Florence Nightingale

Die ontwikkeling kwam in ons land laat op gang, zei dr. Kommers. In Engeland en de Verenigde Staten gebeurde dat veel eerder. De weg voor hen werd gebaand door Florence Nightingale, een verpleegster uit de negentiende eeuw die gewonde soldaten in de Krimoorlog ging helpen. „Vanaf die tijd zijn duizenden vrouwen uit Engeland naar India en China gegaan om er voor de zending te werken. Aan het einde van de negentiende eeuw waren dat er in die twee landen meer dan drieduizend, meest ongetrouwde, vrouwen.”

Het vele werk dat vrouwen voor de zending gedaan hebben, bracht hem tot de uitspraak dat „vrouwen de ruggengraat van de zending vormen.” Hij betreurt het dat hun werk niet goed gedocumenteerd is. „De stemmen van de vrouwen in de zending zijn lange tijd gemarginaliseerd. Er is sprake van een collectieve actie van vergetelheid.” Daarom stelt hij voor om de zendingsgeschiedenis te herschrijven, met een meer prominente plaats voor vrouwen.

Prof. Kommers gaf daar zelf een voorbeeld van door het schrijven van het boek over Amy Carmichael, waaraan hij jaren heeft gewerkt. De theoloog reisde ervoor naar India en kreeg de gelegenheid om de aantekeningen in haar eigen Bijbel te bestuderen.

Hij kwam diep van haar onder de indruk, vertelde hij. „Haar toewijding en offerbereidheid kende geen grenzen. Liefde was het sleutelwoord. Ze wilde de liefde van Christus bekendmaken, ook in het lijden. Dat leidde tot een diepere liefde. Haar devies was: keep climbing, blijf klimmen.”

De zendingspredikant was ook getroffen door haar sterke passie. „Haar leven brandde voor God. Ze ging uit met het verlangen dat mensen bekeerd zouden worden, omdat ze wist dat ze zonder Jezus verloren zouden gaan. Ze had een passie voor het verlorene. Ze zocht geen medelijden voor zichzelf, maar ze had alles over voor de eer van Christus. Ze heeft verschillende huwelijksaanzoeken gehad, maar ze bleef ongetrouwd om de zaak van Christus beter te kunnen dienen.”

Het was hem verder opgevallen hoe compromisloos de Noord-Ierse was. „Ze zei dat ze de standaard van het Evangelie niet kon verlagen door de mensen die ze ontmoette iets anders dan het kruis van Christus aan te bieden.”

Kinderen

Ten slotte riep dr. Kommers, van wie meerdere kinderen in de zending werken, de aanwezigen op om het met hun kinderen en kleinkinderen te hebben over het dienen van God in de zending. „Om tot een zegen te zijn voor God en de naaste.”

Op een vraag antwoordde hij dat „onze kring niet zo zendingminded” is. „Het systeem moet kloppen en het winterwerk moet gedaan worden. Is er wel een wachten en uitzien naar wat God wil?”