De Waal nam –na 31 jaar– donderdag afscheid als uitgever bij Boekencentrum, later samengegaan met uitgeverij Kok.

Dr. Plaisier, missionair predikant in Apeldoorn en oud-commissaris van Boekencentrum, zei dat De Waal geloofde in de intrinsieke waarde van het theologische boek. Maar waarom moet het theologische boek blijven? Plaisier: „Augustinus heeft eens gezegd dat we met al ons spreken stom zijn als we niet meer over God spreken. Als er niet meer over God geschreven wordt, zijn we met al ons schrijven stom.”

Theologie is het bewuste spreken over God. Maar nu zijn het juist weer theologen die daarvoor terugschrikken. Plaisier: „Begrijpelijk, God blijft ongemakkelijk. Daar kun je voor terugschrikken, omdat het je niet meer lukt, omdat de vragen te veel en te groot zijn geworden. Theologie gaat echter over God en anders moet je het geen theologie noemen. Hoe breed de theologie ook uitwaaiert, het levende centrum is God en daarover moeten we ons niet schamen.”

Seismograaf

Een uitgever weet zich erfgenaam van het verleden en zorgt dat het beste van het verleden toegankelijk blijft. „Maar een uitgever is ook seismograaf, voelt waar de aarde in beweging is, en heeft een neus voor de theologie en de kansen van morgen.”

De theologie moet zich bezighouden met de „stoere” onderwerpen van God en de ziel, aldus dr. Plaisier. „We zijn Christus te zeer kwijtgeraakt aan de historie of we hebben Hem een plaats van rust in de geloofsleer gegeven.” Plaisier wilde daarmee de kerk niet relativeren. „Integendeel zelfs, want theologiseren is een kerkelijke opdracht. Maar het probleem is dat de kerk niet katholiek is, maar versnipperd. Theologie van de toekomst vraagt om een katholiciteit, een katholieke kerk.”

Prof. dr. Edward van ’t Slot (Groningen) moest niets hebben van een „voorspelbare” theologie. „De spanning moet er zeker in blijven, daar is theologie voor nodig. Er is besef dat dingen niet zo duidelijk liggen en dat je serieuze vragen moet stellen, vanuit kerk en samenleving. De theologie bloeit op vanwege deze eerlijkheid.”

Geestelijk verzorger drs. Margriet van der Kooi stelde dat theologie ertoe doet in de hart- en zielzorg. „Er gebeurt veel goedheid. En daarvan is God de Bedenker, de Gever, de Bron. Leed vraagt om verbinding, hoop en troost, maar nooit als smeermiddel. Het begint met solidariteit, verbinding en risico, bereidheid geen vraag uit de weg te gaan, elk oordeel weg te leggen, alle religieus vluchtgedrag en zelfgebreide geloofjes te vermijden. Vragen laten staan en de hoop niet opgeven.”