Volgens de Nederlandse Onderzoekschool voor Astronomie is de zichtbaarheid maar minder dan een uur goed. Dat komt doordat de bijna volle maan pas laat ondergaat. De meteoren zijn te zien met het blote oog, vanaf een onbewolkte, donkere plek.

Vallende sterren zijn lichtflitsen die af en toe aan de sterrenhemel verschijnen. Ze worden veroorzaakt door ruimtepuin, vaak niet groter dan een zandkorrel, dat ongeveer 100 kilometer boven ons hoofd in de aardatmosfeer terechtkomt. Door de hoge snelheden wordt de lucht vóór zo’n gruisdeeltje gecomprimeerd, verhit en aan het gloeien gebracht. Dat is te zien als een flits.

De snelheden van de Perseïden (genoemd naar het sterrenbeeld Perseus) zijn meestal meer dan 200.000 kilometer per uur. De meteorenzwerm bestaat uit achtergelaten puin van de komeet Swift-Tuttle. Doordat de aarde in haar baan om de zon door de puinwolk beweegt, is deze meteorenzwerm ieder jaar rond dezelfde datum te zien.