Vorige week vrijdag bleek Google zich wederom te hebben vergaloppeerd, ditmaal met een interview in Playboy. Veel bijzonders bleken de oprichters Larry Page en Sergey Brin niet te melden, maar het gesprek met het blootblad gaf wel aanleiding tot een discussie of de internetonderneming het allemaal wel zo nauw nam met de regels.

Voor een beursgang geldt altijd een ’stille periode’, waarin nieuwkomers de informatieverstrekking beperkt moeten houden. Google verdedigde zich door te verklaren dat het interview al voor de aankondiging van de beursgang had plaatsgevonden en dus geen nieuwe feiten opleverde.

De Amerikaanse beursautoriteiten zullen naar verwachting het onschuldige gesprek niet aangrijpen om de eerste plaatsing van Google–aandelen te blokkeren. Dat geldt ook voor de kwestie over de miljoenen aandelen die Google mogelijk illegaal aan zijn werknemers heeft verstrekt omdat het daarvoor juist wel meldingsplichtig was en voor een al bestaande naam die aan een nieuwe e–maildienst is gegeven.

De incidenten zijn evenwel typerend voor het nieuwe bad waarin de onderneming is geworpen: frivoliteiten worden niet meer geaccepteerd, zeker niet als je jezelf een waarde van 36 miljard dollar toedicht. Bijna elk Google–slippertje is daarom nieuws.

Google meldde in april bij de aankondiging van de beursplannen dat het een „onconventieel bedrijf" is en dat het dat vooral wil blijven. Een veiling van de aandelen via internet moest daar een uiting van worden. Daarbij zou elke gebruiker van de zoekmachine er eentje moeten kunnen bemachtigen.

Al snel bleek echter dat dit ideaalbeeld niet haalbaar was. Momenteel wordt er online wel geboden op de 25,7 miljoen stukken die beschikbaar komen, maar alleen door beleggers in de Verenigde Staten. Bovendien is de kleine man bijna van deelname uitgesloten aangezien hij verplicht is om minimaal vijf aandelen af te nemen van meer dan 100 dollar per stuk. Ook moet hij bij een van de 29 begeleidende banken een beleggersrekening openen, waar veelal behoorlijke vermogenseisen een drempel vormen.

De beursgang gaat door alle haken en ogen zeker niet de geschiedenis in als een groot beleggersfeest. Dat verwacht Google zelf ook niet, zo blijkt uit de prospectussen die het Californische bedrijf heeft uitgegeven. De directie waarschuwt beleggers expliciet dat die zich niet rijk moeten rekenen bij de beursgang. De documenten die de beursgang begeleiden, lezen als een ellenlange bijsluiter. ’s Werelds meest bezochte zoekmachine ziet in de komende jaren de gevaren van alle kanten komen, van rivalen als Yahoo tot de machtige veelvraat Microsoft. De toekomst is voor Google desondanks even niet de grootste kopzorg. Eerst de beursgang, dan duidelijkheid over wat te doen met een goedgevulde kas.