„Seksuele onthouding voor het huwelijk blíjft bijbelse richtlijn”
Mensen die hun huwelijk volgens de bijbelse richtlijnen proberen in te vullen, hebben een goede kans hun leven lang bij elkaar te blijven.
Evenwel: ook christelijke echtparen zijn kinderen van hun tijd, „en daarmee aan dezelfde tijdgeest blootgesteld als ieder ander”, aldus ds. Karl-Heinz Espey uit het Duitse Ahnatal (bij Kassel). De predikant, algemeen secretaris van ”Het witte kruis”, de evangelische vakvereniging voor seksuele ethiek en zielszorg, sprak onlangs op een conferentie van de Duitse Evangelische Alliantie in Bad Blankenburg.
Ook onder christenen neemt het aantal huwelijksconflicten en echtscheidingen toe, constateerde ds. Espey. Grondslag voor een goed huwelijk is volgens hem de bijbelse scheppings(volg)orde: de lijn dat een man „vader en moeder zal verlaten, zijn vrouw zal aanhangen en één vlees met haar zal worden.” Dit vraagt om wederzijdse toewijding en trouw, alsook om sámen gestalte te geven aan het (huwelijks)leven.
Op dezelfde conferentie sprak, zo meldt de Duitse protestantse nieuwsdienst Idea, ook een medewerker van de beweging Ware Liefde Wacht, Michael Müller. Deze typeerde de Bijbel als „een programma dat haaks staat op de tijdgeest.” Bij „Gods plan voor een gelukkig leven van man en vrouw” behoort, zei hij, ook seksuele onthouding voor het huwelijk. Voorgangers dienen jongeren er niet zozeer op te wijzen wat zij als het hierover gaat allemaal níét mogen, alswel hun voor te houden dat God hun kracht wil geven om naar Zijn geboden te leven. De vaak gehoorde tegenwerping dat jongeren juist in hun jonge jaren seksuele ervaring moeten opdoen, wees Müller af als „een typisch argument van mensen, die God niet kennen.”
Op een ander seminar tijdens de conferentie voerde Jutta Georg, voorzitter van de EA-werkgroep ”Kinderen in Kerk en Maatschappij”, het woord. Zij adviseerde ouders die op het punt staan te scheiden dit omwille van hun kinderen niet te doen. „De gevolgen van een slechte relatie tussen de ouders zijn voor minderjarigen gemakkelijker te dragen dan de consequenties van een scheiding”, aldus Georg. „Gespreksgroepen voor kinderen van wie de ouders scheidden, bewijzen dit. De getroffen kinderen spreken van een afnemend gevoel van eigenwaarde en een voortdurend heen en weer geslingerd worden tussen liefde en haat, vrolijkheid en teleurstelling, hoop en vertwijfeling, angst en boosheid.”
Onderzoeken die zich uitstrekken over een lange periode laten volgens Georg zien dat kinderen van gescheiden ouders eigenlijk niet meer kunnen geloven dat een relatie levenslang stand kan houden.
In Duitsland worden jaarlijks zo’n 100.000 kinderen „Scheidungswaisen” (scheidingswezen), aldus Idea.