„Zie, het Lam Gods, Dat de zonde der wereld wegneemt.”

Hoewel men jaarlijks gepredikt heeft dat Christus ten hemel gevaren is, is zulks toch zonder vrucht gebleven. Want niemand heeft geweten, en nog veel minder geloofd, dat Christus ons ten goede, ons tot troost en zaligheid, in de hoogte gevaren is. Dat wij door Zijn hemelvaart van onze gevangenis, waarin wij allen gevangen waren, bevrijd en verlost zouden worden. Daarom willen wij overwegen, wat zij in zich bevat.

Wat is echter de aanleiding, dat Hij zó diep is neergedaald? De profeet Jesaja geeft dit te kennen in Jesaja 53:5, waar hij zegt: „Hij is om onze misdaden gewond en om onze zonden geslagen.” Lees dat gehele hoofdstuk eens. En Johannes zegt: „Zie, dat is het Lam Gods, Dat de zonde van de wereld op Zich neemt en draagt.” Zo hoort u het, dat de wereld in zonde en verdoemenis ligt, waaruit zij door geen schepsel in hemel of op aarde geholpen kan worden. Wanneer haar echter hulp zou ten deel vallen, dan zou God Zelf raad en hulp moeten verschaffen, namelijk op deze wijze: Hij heeft –zegt Jesaja verder– de zonden van ons allen op Hem, op Christus, Zijn enige Zoon, geworpen. Al deze zonden (en alle jammer en ongeluk, dat een gevolg van de zonde is) liggen op dit Lam van God; Hij delgt die uit door Zijn bloed, gelijk Jesaja zegt: door Zijn wonden zijn wij genezen.

Maarten Luther, hoogleraar in Wittenberg

(”Kerkpostillen III”, 1974)